อวีน่ารีบเดินตรงไปยังห้องนอนด้วยความรวดเร็วเพราะเป็นห่วงอัสมาน เธอสงสัยจริงๆ ว่าเขาเดินอย่างไรถึงได้ตกบันได แล้วไม่รู้ว่าเป็นอะไรมากหรือเปล่า หากแต่เมื่อเปิดประตูห้องเข้ามา สายตาก็พบกับร่างสูงใหญ่ที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง สองเท้าก็รีบก้าวตรงไปยังเตียงนอนด้วยความกังวล นึกเป็นห่วงอาการของเขาไม่ได้
“เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ พี่อัสมาน” น้ำเสียงหวานเอ่ยเรียกคนที่ยังนอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง เพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น ร่างเพรียวบางก็ก้าวมาหยุดอยู่ข้างเตียง “พี่อัสมานค่ะ” แล้วนั่งลงบนเตียงนุ่ม
“มีอะไรหรือครับวีน่า” คนที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงเอ่ยตอบ พร้อมกับลืมตาขึ้นมามองใบหน้างามอย่างเจ้าเล่ห์ เขาอยากรู้จริงๆ ว่ามาเรียไปโกหกเรื่องอะไรกัน ถึงทำให้อวีน่ารีบมาหาเขาด้วยอาการตื่นกลัวแบบนี้
“เป็นยังไงบ้างค่ะ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า ไปหาหมอดีไหม” คนเป็นห่วงยังถาม รู้สึกเป็นกังวลกับอาการเจ็บของเขา จนลืมคิดไปว่าคนที่นอนอยู่
