พันธะหัวใจเพลิงทราย

พันธะหัวใจในเพลิงทราย EP.12 เผลอรักเธอจนหมดใจ (1)

เช้าวันต่อมา...

อัสมานก็เดินลงมาจากห้องด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มมากกว่าทุกวัน อาจเพราะเมื่อคืนเขาทำให้อวีน่าสัญญาที่จะรักและไม่คิดหนีไปจากเขาได้นั่นเอง วันนี้เขาเลยอารมณ์ดีเป็นพิเศษและยังคิดที่จะหยุดงานเพื่อพาอวีน่าออกไปเที่ยวในวันนี้ ร่างสูง กำยำในชุดลำลองเดินลงมาจากบันได สีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสนั้นทำให้บรรดาสาวใช้ถึงกับหันหน้ามามองกันอย่างเลิ่กลั่ก เพราะไม่เคยเลยสักครั้งที่เจ้านายหนุ่มจะแสดงอาการมีความสุขมากมายขนาดนี้ หรือว่าเป็นเพราะคุณอวีน่ากันแน่ที่ทำให้เจ้านายของพวกเธอเป็นแบบนี้

“อารมณ์ดีตั้งแต่เช้าเลยนะคะคุณอัสมาน” มีร่าเอ่ยเย้าเจ้านายหนุ่ม เห็นทีคงต้องยกความดีให้กับคุณอวีน่าเสียแล้ว ที่ทำให้เจ้านายผู้มีนิสัยด้านชาคนนี้อารมณ์ดีได้ นับว่าเป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดาเสียแล้ว

“ฉันอารมณ์ดีบ้างไม่ได้หรือยังไงมีร่า” อัสมานหยุดเดินแล้วก็ตอบมีร่าด้วยรอยยิ้มอบอุ่น

“แล้ววันนี้คุณอัสมานไม่ไปทำงานหรือคะ”

มีร่าถึงกับยิ้มกว้างเมื่อเจ้านายหนุ่มยิ้มให้เธอ ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเธอไม่เคยเห็นผู้เป็นเจ้านายยิ้มแย้มหรือหัวเราะเลยสักครั้ง วันๆ ก็เอาแต่หน้าบึ้ง ไม่ยอมพูดจากับใคร หากไม่ใช่คนที่เขาจะทำธุรกิจด้วย ไม่มีทางเลยที่ชายหนุ่มจะสนิทสนมด้วย

“ไปทำไมทุกวันมีร่า ฉันก็อยากหยุดพักบ้างเหมือนกัน”

“ไม่รู้สิคะ ปกติดิฉันไม่เคยเห็นคุณอัสมานหยุดงาน หรือว่ามีข่าวดีคะ”

มีร่าเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น ขอให้สิ่งที่เธอคิดเป็นจริงทีเถอะ ถ้าเจ้านายหนุ่มกับคุณอวีน่าคืนดีกัน สงสัยงานนี้นายท่านทั้งสองคงจะดีใจไม่ต่างจากเธอนี่แหละ

“นิดหน่อย ไม่ต้องมาทำหน้าสงสัยเลยมีร่า เอาเป็นว่าฉันกับวีน่าคืนดีกันแล้ว เรื่องมันก็มีอยู่แค่นี้แหละ ไม่เห็นต้องทำหน้าทำตามีเลศนัยแบบนั้นเลย”

อัสมานตอบมีร่าอย่างอารมณ์ดี มีร่าและมายาเป็นสาวใช้ที่เขาสนิทมากที่สุด เพิ่งสี่ห้าปีมานี่แหละที่จู่ๆ สองสาวใช้ก็ลาออกแล้วบินไปอยู่เมืองไทยกับพี่สะใภ้คนรองของเขาแถมยังเป็นพี่เลี้ยงของหลานชายตัวน้อยทั้งสองของเขาด้วย

“ยินดีด้วยนะคะคุณอัสมาน ในที่สุดก็สมหวังเสียที”

“ฉันไม่คุยกับมีร่าแล้ว ชอบล้อฉันอยู่เรื่อย”

อัสมานเดินผ่านมีร่าไปอย่างอารมณ์ดี เรื่องดีๆ แบบนี้จะเก็บเอาไว้ทำไม ถ้ามีร่ารู้เรื่องที่เขาคืนดีกับอวีน่าแล้ว อีกไม่นานทุกคนก็ต้องรู้เรื่องนี้ แม้ยังไม่ได้คืนดีกันอย่างที่เขาบอกมีร่าก็เถอะ แต่คำสัญญาจากปากของอวีน่า ย่อมเป็นหลักฐานได้เป็นอย่างดีว่าเธอไม่มีทางทิ้งเขาแน่นอน

/////////

หลังจากที่อัสมานลงมาจากห้องได้ไม่นาน อวีน่าก็เดินลงมาเพราะเธอเข้าใจว่าวันนี้ชายหนุ่มไปทำงานอีกทั้งเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนทำให้เธอไม่กล้าเจอเขา เพราะมันยังทำใจให้มองหน้ากันไม่ได้ ยิ่งนึกถึงตอนที่เขาเอาเปรียบเธอเมื่อคืน ใบหน้างามก็แดงระเรื่อ ‘บ้าจริงวีน่า จะไปคิดถึงเรื่องลามกแบบนั้นอีกทำไม’

“กำลังคิดเรื่องอะไรอยู่คะคุณวีน่า”

มายาเดินถือกาแฟพร้อมขนมเดินเข้ามาภายในห้องโถงด้วยสีหน้าอมยิ้ม เพราะเธอรู้เรื่องที่เจ้านายหนุ่มกับหญิงสาวคืนดีกันแล้ว ดังนั้นอาการที่เธอเห็นตอนนี้ คงเป็นเรื่องที่มีร่าเล่าเธอมาแน่นอน ยิ่งเห็นรอยช้ำ บนซอกคอระหงของหญิงสาว เธอก็ยิ่งแน่ใจว่าเรื่องที่ทำให้เจ้านายหนุ่มอารมณ์ดีคงมาจากเรื่องนี้เป็นแน่

“เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกมายา ฉันก็ยังปกติดี”

“แต่ดิฉันว่าคุณวีน่าดูแปลกไปนะคะวันนี้ หน้าแดงเชียว ไม่สบายหรือเปล่าค่ะ”

“เปล่าหรอกมายา ฉันสบายดี ว่าแต่มายามีอะไรก็ไปทำเถอะ”

“ค่ะ คุณวีน่า” มายาได้แต่นึกสงสัยว่าไอ้อาการหน้าแดงของคุณอวีน่า เกิดจากฝีมือของเจ้านายหนุ่มหรือเปล่า เห็นทีเธอกับมีร่าและมาเรียคงต้องเปลี่ยนสรรพนามกับสาวสวยคนนี้เสียใหม่แล้ว

อวีน่ามองจนมายาเดินจากไป แล้วเสียงถอนหายใจก็ดังออกมาอย่างโล่งอก เมื่อมายาไม่ได้คิดซักถามอะไรเธออีก เธอต้องระวังตัวให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเธออาจเสียท่าบรรดาสาวใช้ของอัสมานได้

เฮ้อ...เจ้านายเป็นอย่างไรลูกน้องก็เป็นอย่างนั้นแหละ เธอรู้ดีว่าทั้งอัสมานและเหล่าบรรดาสาวใช้ของเขาน่ากลัวทุกคน ชอบทำให้เธออับอายและจนมุมที่จะตอบคำถามเสมอ

/////////

สองชั่วโมงต่อมาอัสมานก็เดินเข้ามาภายในห้องหนังสือ เพราะก่อนหน้านี้เขาเดินขึ้นไปบนห้องก็ไม่พบคนที่อยากเจอ พอเดินมาถึงห้องโถงและห้องนั่งเล่นก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเธอ ตอนนี้ก็เหลือเพียงห้องเดียวเท่านั้นที่ยังไม่ได้ไปแล้วก็เป็นจริงดังคาด เพราะคนที่เขาอยากเจอดันนอนอ่านหนังสืออยู่ในห้องหนังสือนี่เอง ร่างสูง กำยำก้าวเท้าเข้ามาหยุดภายในห้อง พร้อมกับนั่งเล่นข้างกายร่างเพรียวบางที่ตอนนี้หลับคากองหนังสือไปแล้ว

“มาแอบนอนหลับอยู่ที่นี่เอง”

แล้วร่างสูงย่อตัวลงนั่งบนพื้นพรมอย่างช้าๆ เพราะกลัวว่าตัวเองจะรบกวนการนอนของอีกฝ่าย ใบหน้าคมก้มลงมาหอมแก้มนวลอย่างเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ มือหนายกขึ้นมาลูบไล้ใบหน้างามอย่างหวงแหน กี่ปีแล้วที่เขาไม่เคยมีโอกาสได้มานั่งมองผู้หญิงที่เขารัก อย่าว่าแต่มองเลยแม้แต่เข้าใกล้เขายังไม่เคยมีโอกาส ถึงทำงานร่วมกันมาเกือบสองปี แต่ส่วนใหญ่จะคุยกันเรื่องงานเท่านั้น

หากเป็นนอกเวลางาน อย่าได้หวังว่าเขาจะได้คุยและเจอ เพราะทันทีที่เลิกงานหญิงสาวก็รีบกลับคอนโดมิเนียมหรือไม่ก็มีนัดกับคนอื่นเสมอ แม้เขาอยากเข้าไปหา เข้าไปดูแลแต่ไม่เคยกล้าสักครั้ง เพราะสิ่งที่เขาเคยทำผิดพลาดไปในอดีต มันยังตามหลอกหลอนเขามาจนถึงทุกวันนี้ เรื่องในอดีตก็ปล่อยให้มันผ่านไป

จากนี้ไปเขาจะไม่ยอมปล่อยให้ผู้หญิงที่เขารักต้องห่างกายอีกแล้ว แต่ก็อดเสียดายอยู่เหมือนกันเมื่อนึกถึงเวลาที่หายไป หากเขาสามารถปรับความเข้าใจกับอวีน่าได้ ไม่แน่ว่าตอนนี้เขาอาจมีลูกที่น่ารักหลายคนแล้วก็ได้ หรือบางทีเขาอาจจะมีลูกนำหน้าบรรดาพี่ชายไปแล้วก็ได้

เฮ้อ...ยิ่งคิดก็ยิ่งเสียดาย อัสมานถอนหายใจออกมา เมื่อนึกเรื่องในอดีต

อวีน่าลืมตาตื่น เธอสัมผัสได้ถึงลมที่พัดผ่านมาปะทะใบหน้า ก่อนเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อพบว่าใครมานั่งอยู่ข้างกาย เธอขยับกายลุกขึ้นนั่ง พร้อมกับดึงหมอนใบเล็กขึ้นวางบนตัก จากนั้นก็เงยหน้ามองใบหน้าคมอย่างไม่พอใจนิดๆ

“ไม่ต้องมาทำหน้าบึ้งใส่พี่เลยนะวีน่า” อัสมานเรียกตัวเองแทน ‘พี่’ อย่างสนิทสนิท โดยไม่สนใจเลยว่าอีกฝ่ายจะรู้สึกอย่างไร เพราะไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาก็บังคับให้อวีน่าเรียกเขาว่าพี่ได้ก็แล้วกัน และจากนี้ไปเขาจะทำให้ความสัมพันธ์ที่มันเคยหายไปในอดีต กลับมาอีกครั้งได้แน่นอน

///////////

...โปรดติดตามตอนต่อไป...