ฟ้าโอบดาว

ตอนที่ 7 วันแรกกับการเป็นผู้หญิงของผู้ชายเย็นชา

ร่างบางหยุดยืนมองคอนโดหรูหราที่อยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยของเธอเท่าไหร่นัก ก่อนที่มือบางหยิบคีย์การ์ดของห้องพักขึ้นมาดู มืออีกข้างหนึ่งก็หิ้วกระเป๋าเดินทางใบเล็กอยู่ เฟรนด์ จุฑารัตน์นอนโรงพยาบาลมาได้เกือบสัปดาห์แล้ว เธอจึงไม่ต้องหาข้ออ้างจากเพื่อนเพื่อออกมาค้างกับเขาข้างนอก

“สวัสดีค่ะ... อยู่ชั้นไหนคะ” พนักงานต้อนรับเอ่ยทักทายเพราะไม่เคยเห็นหน้าหญิงสาวมาก่อน

“ห้อง902ค่ะ”

พอได้ฟังเลขห้องพนักงานสาวก็ฉีกยิ้มออกมาทันทีเพราะเป็นชั้นที่มีอยู่เพียงสองห้อง และสองห้องนั้นเป็นของสองพี่น้องตระกูลนิรันนุกุล คูเวอร์

สำรวจดูสาวสวยผู้นี้ก็น่าจะเป็นคนสำคัญของเจ้าของห้อง 902 เพราะก่อนหน้านี้เขาไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้ามาพักเลยแม้แต่ครั้งเดียว นอกจากห้อง 901 ของผู้เป็นพี่สาวฝาแฝดซึ่งเป็นซุปตาร์ดังของประเทศไทยที่มีผู้เป็นน้องสาวพาเพื่อนๆ ผู้หญิงมาค้างอยู่บ่อยครั้ง

“เชิญขึ้นไปตรงลิฟต์ด้านซ้ายได้เลยนะคะ ด้านขวาขึ้นไปได้แค่เจ็ดชั้น” พนักงานสาวบอกสาวสวยตรงหน้ายิ้มๆ

“ค่ะ... ขอบคุณนะคะ” ดาว ดาราภัสส่งยิ้มให้ก่อนที่จะเดินจากไป

“สวยเน๊อะ... ยิ้มนี่หวานเชียว เพื่อนคุณจันทร์ใช่ไหม” พนักงานต้อนรับสาวอีกคนเอ่ยถามเพื่อนที่คุยกับผู้มาเยือน

“น่าจะ...ผิวพรรณดี ถึงเธอจะแต่งตัวธรรมดาก็ช่างเถอะ” พนักงานต้อนรับคนแรกตอบก่อนที่จะมองตามสาวสวยผู้นั้นไปจนลับสายตา

ดาว ดาราภัสเข้าไปในลิฟต์ด้วยหัวใจที่เต้นแรง ความกังวลแม้จะเกิดขึ้นในใจแต่เมื่อก้าวมาขนาดนี้เธอคงจะถอยไม่ได้อีกแล้ว อีกอย่างเงินก้อนแรกที่เขาให้มานั้นเธอได้จัดการจ่ายค่ารักษาพยาบาลเบื้องต้นให้กับเพื่อนเรียบร้อยแล้ว

มือบางกดหมายเลขชั้นที่ตนจะขึ้นไป เธอคิดไปมากมายทั้งเรื่องที่ใครๆ ต่างก็บอกว่าเขาอาจจะเป็นเกย์ แต่เพราะจูบเมื่อวันนั้นก็ทำให้เธอลังเล อีกทั้งข้อเสนอการเป็นผู้หญิงที่ให้ความสุขเรื่องบนเตียงกับเขา มันก็ทำให้เธอเริ่มแน่ใจว่าเขาไม่ได้เป็นอย่างเช่นที่ใครๆ เข้าใจ

ร่างระหงเดินออกจากประตูลิฟต์ที่เปิดออกก่อนที่จะเดินไปยังห้อง902ด้วยหัวใจที่เต้นแรง เธอไม่เคยใกล้ชิดกับผู้ชายที่ไหนมาก่อน นอกจากเด็กๆ ที่บ้านเด็กกำพร้าด้วยกัน ครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกที่เธอได้ใกล้ชิดกับผู้ชายที่สาวๆ หลายคนต่างก็ใฝ่ฝันอยากจะใกล้ชิดเขาเช่นกัน

“มาแล้วเหรอ..”

เสียงทุ้มดังขึ้นเมื่อเธอเปิดประตูเข้าไปภายในห้อง ร่างบางสะดุ้งเพียงเล็กน้อยก่อนที่จะเดินไปหยุดยืนอยู่ไม่ไกลจากโซฟาที่ผู้เป็นเจ้าของห้องนั่งอยู่ ดวงตากลมโตมองไปรอบๆ ห้องด้วยความรู้สึกตื่นเต้น

‘นี่สินะ...สวรรค์ของคนมีเงิน’ ดาว ดาราภัสคิดในใจ

“ค่ะ... เอ่อ บอสค้างที่นี่เหรอคะ” เธอตอบก่อนที่จะเอ่ยถามเขาด้วยความสงสัย

“เปล่า... เพิ่งมาถึงก่อนเธอครึ่งชั่วโมงก่อน” เขาตอบขณะที่นั่งจิบไวน์อยู่ที่โซฟา

“ชุดเธอ... เอาไปใส่ในตู้เสื้อผ้าฝั่งซ้ายนะ ทางขวาเป็นของฉัน อ้อ...แล้วเรียกฉันว่าพี่ฟ้าเวลาที่อยู่ด้วยกันสองต่อสองแทนตัวเองว่าน้องดาวหรือไม่ก็ดาว รออยู่ต่อหน้าคนอื่นค่อยสุภาพกับฉัน”

“ค่ะ” เธอตอบเพียงสั้นๆ ก่อนที่จะเดินไปตามทางที่เขาชี้ไป

ห้องแต่งตัวที่มีตู้เสื้อผ้า เนกไท เข็มขัด และนาฬิกาข้อมือเรียงราย เสื้อผ้าของเขาจะเป็นโทนสีเข้ม หาสีสว่างแทบจะไม่มี ร่างระหงที่ถือกระเป๋าเดินทางใบน้อยมาด้วยเดินไปยังตู้เสื้อผ้าฝั่งซ้ายแล้วหยิบเสื้อผ้าของตนขึ้นมาจัด ขณะที่กำลังก้มๆ เงยๆ อยู่นั้นเธอก็ต้องตกใจเมื่อแผ่นหลังได้ปะทะเข้ากับหน้าอกหนั่นแน่นของคนที่เข้ามาตอนไหนเธอก็ไม่อาจจะรู้ได้

“เสื้อผ้าของเธอมีแค่นี้เองเหรอ...” เสียงทุ้มดังขึ้นจากทางด้านหลัง

“ค่ะ... มีแค่นี้ค่ะ”

ดาว ดาราภัสตอบเสียงสั่น หัวใจเต้นแรงอย่างห้ามไม่ได้ เธอยืนตัวตรงแทบจะเป็นหุ่น แต่พอเขาผละเดินถอยหลังไป เธอจึงค่อยๆ ผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ

“ฉันจะซื้อให้ใหม่ เผื่อวันไหนเธอได้ออกไปข้างนอกกับฉัน”

เขาบอกก่อนที่จะกดเข้าไปในแอปพลิเคชันร้านเสื้อผ้าออนไลน์ซึ่งเป็นร้านเพื่อนสมัยเรียนของเขาเอง

“เรา… ต้องไปข้างนอกด้วยกันด้วยเหรอคะ” เสียงหวานเอ่ยถามออกมา

“อืม… สัดส่วนเธอเท่าไหร่”

เสียงทุ้มตอบก่อนที่จะเอ่ยถามขึ้น ดาว ดาราภัสจึงหันหลังกลับไปมอง

“ไม่ต้องซื้อใหม่ก็ได้มั้งคะ ที่ห้องดาวยังมีอีกหลายชุด”

แต่ก็เก่าๆ ทั้งนั้น เพราะเธอไม่ค่อยนำเงินที่ทำงานมาซื้อเสื้อผ้า ส่วนมากจะเก็บไว้ซื้อพวกของใช้ที่จำเป็นและอาหารเท่านั้น

“ที่ห้องเธอก็ส่วนที่ห้อง แต่ที่ห้องของฉันเธอต้องมีชุดใหม่ไว้ใส่บ้าง เร็วบอกมา สัดส่วนของเธอคือเท่าไหร่” เขาไม่ยอมเธอง่ายๆ และเอ่ยถามเธออีกครั้ง

“หรือเธออยากให้ฉันวัดเอง” เท่านั้นแหละเสียงหวานรีบอุทานออกมาแทบไม่ทัน

“34-24-36...ค่ะ” ฟ้า แผ่นฟ้าถึงกับงงให้กับคำตอบของเธอ เขาเลิกคิ้วหนาเชิงตั้งคำถาม

“สะ…สัดส่วนของดาวยังไงล่ะคะ” เธอก้มหน้าตอบอย่างเขินอาย ชายหนุ่มอมยิ้มน้อยๆ

“อ่อ…”

เขาเอ่ยออกมาเพียงเท่านั้นก่อนที่จะจัดการส่งสัดส่วนของหญิงสาวไปให้กับเพื่อนสนิทเมื่อเลือกชุดแบบที่ต้องการได้แล้ว

"แล้วรองเท้ามีไหม" เขาเอ่ยถามเธออีกครั้ง ดาว ดาราภัสส่ายหน้าไปมา

"ไซซ์?"

"39ค่ะ"

เธอตอบเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ ดูๆแล้วผู้ชายคนนี้นอกจากจะเย็นชา เดาความรู้สึกยากแล้ว เขายังเป็นผู้ชายที่เอาแต่ใจตัวเองคนหนึ่ง

แผ่นฟ้าสั่งรองเท้าหลายแบบตามไซซ์ของหญิงสาว และสั่งตัดชุดให้หญิงสาวใหม่ยี่สิบชุด แต่ละชุดเป็นแบบที่เขามองแล้วว่ามันเหมาะกับเธอ ส่วนโทนสีนั้นค่อนข้างจะดูสดใสด้วยวัยของเธอ ดาว ดาราภัสนั้นรุ่นราวคราวเดียวกับจันทร์ จันทิราน้องสาวของเขา บางทีเขาก็แอบคิดว่าตนเองกำลังทำอะไรอยู่ เขาตกหลุมรักเธออย่างนั้นเหรอ เรื่องนั้นเขาก็ไม่แน่ใจเพราะเขาไม่เคยมีความรักมาก่อน หรือว่าเขาเพียงแค่ต้องการเก็บเธอเอาไว้ข้างกายเพียงเท่านั้น

ดาราภัสจัดเสื้อผ้าใส่ตู้เสร็จก็เริ่มที่จะเดินสำรวจรอบห้อง ห้องโทนสีอึมครึมมันทำให้เธอรู้สึกหายใจไม่ออก และดูเหมือนเขาจะเข้าใจความรู้สึกของเธอ อีกไม่กี่ชั่วโมงต่อมาก็มีแม่บ้านเข้ามาภายในห้องแล้วเปลี่ยนผ้าม่านเป็นสีขาวทำให้ห้องดูสว่างขึ้น หญิงสาวหันไปมองชายหนุ่มที่นั่งจิบไวน์อยู่อย่างไม่เข้าใจ เมื่อแม่บ้านเปลี่ยนผ้าม่านให้กับเจ้าของห้องเสร็จก็ขอตัวออกไป

"คุณชอบสีมืดๆหรือคะ" ดาว ดาราภัสเอาชนะความกลัวเอ่ยถามเขาออกไป

"ไม่รู้สิ..."เขาตอบออกมาก่อนที่จะยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบอีกครั้ง

"เอ่อ...แล้วฉัน...ดาว... ต้องนอนห้องไหนคะ"

เธอทำใจกล้าเอ่ยถามเขาออกมา มือหนาจึงวางแก้วไวน์ลงแล้วลุกขึ้นสาวเท้าเดินมาหาเธอ เท้าเล็กถอยหลังไปสองก้าวก่อนที่ข้อมือเล็กจะถูกมือหนามากอบกุมเอาไว้แล้วดึงเธอให้เดินตามเขาไป หัวใจดวงน้อยของดาว ดาราภัสเต้นแรงด้วยความรู้สึกหลากหลาย

ประตูห้องนอนถูกเปิดออกก่อนที่ร่างบางจะถูกเขากึ่งลากกึ่งจูงเข้าไป กระต่ายน้อยเริ่มแตกตื่นเพราะกลัวว่าเขาจะเริ่มให้เธอทำหน้าที่ผู้หญิงของเขาในตอนนี้ เธอยังไม่พร้อมและเรื่องแบบนี้เธอก็อยากได้เวลาทำใจ

"อะ...เอ่อ...คือ"

"นอนที่นี่...กับฉัน"

เขาบอกก่อนที่จะหันหน้ามาหา ดาราภัสเงยหน้าขึ้นมองคนที่สูงเกือบหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตรด้วยแววตาคล้ายกับลูกกวางน้อยที่กำลังตื่นกลัว

มือหนาช้อนคางหญิงสาวให้เงยหน้าขึ้นแล้วส่งริมฝีปากหนาประกบลงมาบนริมฝีปากอิ่ม มือบางยกขึ้นมาวางลงบนหน้าอกหนั่นแน่นของเขา มือหนาข้างหนึ่งของเขาลูบไล้ลงบนแผ่นหลังบาง ก่อนที่จะค่อยๆเลื่อนลงไปยังบั้นท้ายงามงอน มือหนาบีบมันไปหนึ่งครั้งจนร่างเล็กสะดุ้ง ส่วนมืออีกข้างก็ประคองท้ายทอยของหญิงสาวเอาไว้เพื่อรับจูบที่เริ่มจะร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ กลิ่นไวน์คละคลุ้งในโพรงปากทำเอาดาราภัสรู้สึกมึนเมาไปกับกลิ่นและรสชาติที่ติดลิ้นของเขาไปด้วย

เธอพยายามดึงสติให้กลับคืนมา มือเล็กตบลงไปบนหน้าอกหนั่นแน่นของเขาเป็นการเรียกสติอีกฝ่าย ฟ้า แผ่นฟ้าที่เริ่มรู้ตัวหยุดมือที่กำลังลวนลามบั้นท้ายของเธอเอาไว้ ริมฝีปากหนาก็ค่อยๆผละออกจากริมฝีปากอิ่ม สายตาคมจ้องมองไปที่ริมฝีปากชุ่มน้ำของคนตัวเล็กอย่างแสนเสียดาย

"ถ้าเธอไม่หยุด....ฉันก็คงจะหยุดเองไม่ได้แล้วล่ะหึๆ"

เสียงทุ้มเอ่ยออกมาก่อนที่จะผละร่างหนาห่างออกจากร่างบางแล้วเดินออกจากห้องนอนไป เธอกำลังทำให้เขาร้อนรุ่มและเขาก็กำลังทำให้เธอรู้สึกร้อนรุ่มเช่นเดียวกัน ใบหน้าสวยแดงซ่านด้วยความเขินอาย ดาว ดาราภัสยกมือขึ้นมาใช้นิ้วเรียวลูบไล้ไปตามเรียวปากก่อนที่จะเดินออกจากห้องนอนไปเช่นกัน

"ทำอาหารเป็นไหม" เขาเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าเธอเดินออกจากห้องนอนมา

"ปะ..เป็นค่ะ"

"ถ้าอย่างนั้นมื้อนี้ฝากท้องที่เธอแล้วนะ หนึ่งทุ่มฉันจะเข้าไนต์คลับ อ้อ... เธอไม่ต้องไปทำงานที่นั่นแล้วนะ ที่ฉันเคยบอกไว้ก็เป็นไปตามนั้น"

เขาเอ่ยออกมาพร้อมกับยกแก้วไวน์ที่ยังคงมีไวน์อยู่ในแก้วอีกเพียงเล็กน้อยกระดกจนหมดแก้ว จากนั้นร่างสูงจึงลุกขึ้นยืนแล้วก้าวเดินไปยังห้องน้ำ ผ่านไปไม่ถึงห้านาที เสียงน้ำที่ไหลลงกระทบพื้นก็ดังขึ้น

ดาราภัสถอนหายใจยาวๆออกมาแล้วจึงเดินไปยังห้องครัว มือบางเปิดตู้เย็นดูก็พบว่ามีของสดอยู่พอสมควร เธอจึงเลือกวัตถุดิบเหล่านั้นออกมาทำอาหารไทยเมนูง่ายๆให้กับชายหนุ่ม