Lumipas pa ang ilang araw at talagang hindi ko na kinakaya ang pagpipigil sa aking nararamdaman para kay Rusty. Parang sasabog na ang aking puso sa sobrang kaligayahang nadarama nito sa tuwing magkasama kami ng lalake.Hanggang sa nakita ako ni Thummy sa loob ng aming locker na tila wala sa sarili. Hindi ko nga rin namalayan ang pagpasok niya kung hindi pa siya nagsalita.
“Huyyy, ayos ka lang ba? Problem?” tanong niya sa akin. Agad naman akong umayos sa pagkaka-upo, at maang na napatingin sa kaniya.
“Huh? May sinasabi ka ba?” wala sa sarili kong tanong kay Thummy.
“Tinatanong ko kung ayos ka lang ba? Para ka kasing may problema riyan eh,” tugon niya sa akin habang inaayos nito ang bag sa locker nito.
“Wala naman. Hayyy—” Hindi ko alam kung dapat ba akong mag-open kay Thummy o hindi.
“A
