นอกบ้านวันแรก
1252 Words
ตอนที่8 นอกบ้านวันแรก
พิมลกอดอกมองหน้าน้องสาวที่นั่งอยู่ปลายเตียงแววตาไม่พึงใจ เธอเอารถของสามีไปล้างกลับมาแค่ชั่วโมงเดียวพระพายก็มาพูดเรื่องที่กวินทำตอนเธอไม่อยู่
“พี่พิมเชื่อพายมั้ยคะ”
“ออกไปอยู่ข้างนอกมั้ย กับเพื่อนก็ได้” น้ำตาไหลเอ่อพร้อมกับใจที่แตกสลายทันที พิมลไม่กล้ามองวงหน้าของน้องสาวให้เต็มตา ปลายจมูกของคนเป็นพี่ก็เริ่มแดงกล่ำแต่ไม่มีน้ำตาให้เห็น
“ฉันจะให้เงินแกไปเช่าหออยู่ หรือจะอยู่คอนโดดี ๆ ก็ได้”
“พี่พิม...”
“เห็นแก่ฉันเถอะนะพระพาย” คนน้องก้มหน้าสะอื้นพยายามไม่ให้พี่สาวเห็นน้ำตา ก่อนจะให้คำตอบด้วยการเก็บเสื้อผ้าในตู้ออกมาเพื่อเตรียมเก็บใส่กระเป๋า ‘อยากให้ไปเธอก็จะไป’
กวินยืนมองหญิงสาวสะพายเป้ออกไปจากบ้านอย่างแสนเสียดาย วันนี้เขาเกือบจะได้ชิมเนื้อรสหวานแต่โชคดันไม่เข้าข้าง เหยื่อไหวตัวทันหลีกหนีไปแล้วด้วย
.....
“มันก็เดือนละแค่สามพันห้าเอง นี่เธอยังได้ห้องสภาพดีนะ”
“ขอบใจเธอมากนะ”
“แล้วทำไมถึงได้หอบข้าวของออกมาแบบนี้ล่ะ อย่าบอกนะว่าโดนเขี่ยทิ้งน่ะ”
“เราไม่ได้เป็นเมียน้อยใครหรอกเชอร์รี่ แต่อย่าถามเลยนะว่าใครเป็น” พระพายพูดโดยไม่สบตาแต่ถึงอย่างนั้นหญิงสาวก็เชื่อที่เธอพูด ดูจากท่าทางแล้วก็ไม่น่า
“คืนนี้ฉันมีงาน ไปด้วยกันมั้ย”
“งานอะไรเหรอ”
“เอ็นเตอร์เทน ที่บ้านคนรวยน่ะเขาจัดปาร์ตี้ทุกวันเสาร์”
“เงินดีมั้ยเชอร์รี่”
“จะทำเหรอ” ชุติมาถามกลับเธอสีหน้าเปื้อนยิ้มที่เย้ยหยัน
“ลองดูก่อนได้มั้ยเราอยากหาเงินใช้เอง”
.....
สองสาวนั่งแท็กซี่มาลงที่หน้าบ้านหลังใหญ่ราวกับตึกพิพิธภัณฑ์อะไรสักอย่าง เบื้องหน้ามีสระว่ายน้ำและตอนนี้มันเต็มไปด้วยหญิงสาวในชุดว่ายน้ำหลากหลายสี
“เชอร์รี่”
“ยังอยากจะทำอยู่มั้ยล่ะ” พระพายกอดแขนเพื่อนแน่นพรางส่ายหน้าพรืด
“งั้นก็ไปนั่งรอที่ห้องแต่งตัว หลังเที่ยงคืนนู่นกว่าฉันจะเลิกงาน”
“เรารอได้”
ชุติมาเปลี่ยนใส่ชุดว่ายน้ำเซ็กซี่ที่เตรียมมาในถุงกระดาษก่อนจะสวมทับด้วยกางเกงยีนส์ตัวจิ๋ว พระพายรู้สึกเขินอายแทนคนที่โป๊เสียอีกไม่กล้ามองเพื่อนเต็ม ๆ ตา
“อยู่ในนี้ห้ามออกไปนะ”
“เที่ยงคืนเลยเหรอ”
“อืม ถ้าฉันไม่ไปต่อกับใครน่ะนะ”
“ไม่ได้นะ วันนี้เธอเอาเรามาด้วยห้ามไปต่อสิ” ชุติมาไหวไหล่อย่างไม่สะทกสะท้าน ก่อนจะฝากให้พระพายเฝ้ากระเป๋าของเธอไว้
“เธอ” จู่ ๆ ก็มีผู้หญิงในตรีมชุดว่ายน้ำคนหนึ่งเรียกเธอ เพราะห้องเป็นห้องแต่งตัวส่วนรวมจึงมีคนอื่น ๆ อีกด้วย
“คะ”
“ไม่ได้รับงานนี้เหรอ”
“ฉันมากับเพื่อนค่ะ ไม่ได้รับงาน”
“สนใจมั้ยล่ะ ฉันให้พันสองเลยเพื่อนฉันมันท้องเสียมาไม่ไหว”
“ขอโทษนะคะฉันไม่กล้า” หญิงสาวคนนั้นไม่ได้เร้าหรือพระพายอีกก่อนจะเดินออกไปอีกคนจนเหลือเพียงเธอในห้องนี้
ปาร์ตี้ที่ลูกชายคนเดียวของนักการเมืองจัดขึ้นทุกสัปดาห์ ศูนย์รวมสิ่งมัวเมาเกือบทุกสิ่งอย่างแต่ไม่เคยถูกตำรวจเข้าจับกุมหรือมีใครกล้าร้องเรียนแม้แต่ครั้งเดียว ที่นี่เต็มไปด้วยความป่าเถื่อน สาว ๆ ที่รับงานเอ็นเตอร์เทนย่อมต้องรับได้ไม่ว่าเจอกับสิ่งใด จึงไม่แปลกถ้าจะเห็นคนพลอดรักกันตกสิบคู่
“มาช้าจังวะ”
“น้ำค้างหอบ”
“อ้าว มึงน่าจะอยู่กับเมีย”
“ดีขึ้นแล้ว ปกติของน้ำค้าง” รัชชานนท์นั่งลงบนเก้าผ้าที่เว้นว่างไว้ก่อนจะล้วงบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบกลางวงที่เพื่อนกำลังเสพบางอย่างอยู่
“ไม่เอา?”
“สูบบุหรี่อยู่”
“ก็ทิ้งไปสิแค่บุหรี่” ตะวันยังคงชวนเขาไม่เลิก ในขณะที่เจษฎาเริ่มตาลอยคล้ายเคลิ้มละเมอ
“เอาไว้ก่อน”
“กูวางไว้นี่นะ ไอ้เจษอย่าทำร่วงนะเว้ย” ตะวันเดินเซเล็กน้อยลงไปในสระน้ำตรงหน้าก่อนจะคว้าหญิงสาวคนหนึ่งมาปล้นจูบอย่างหื่นกระหายไม่แคร์สายตาใครทั้งสิ้น
รัชชานนท์ยกยิ้มให้กับการกระทำของเพื่อน และเจษฎาก็เดินตามตะวันไปอีกคนและก็ทำไม่ต่างกันเท่าไรนัก
“พี่เรย์ไม่เล่นน้ำเหรอคะ” หญิงสาวคนหนึ่งในน้ำวางแขนบนขอบสระถามเขาเสียงหวาน
“ฉันยังไม่อยากเปียก” เมื่อคำตอบเขาเป็นเช่นนั้นหญิงสาวเดินขึ้นมาจากสระก่อนจะนั่งลงแทนที่ที่ตะวันนั่งอยู่ก่อนหน้า
“จ๋าจำได้ว่าพี่เรย์ชอบแบบส่วนตัว”
“...”
“ไปในบ้านกันดีมั้ยคะ”
“รอก่อน” เขาตอบกลับสั้น ๆ เรียกความสงสัยจากหญิงสาว คนอย่างเรย์แทบไม่ต้องสะกิดแต่คืนนี้เขาดูแปลกไป
ยิ่งดึกเสียงหวีดร้องด้วยความสนุกสุดเหวี่ยงยิ่งดังขึ้น เจ้าของบ้านร่างท้วมโปรยเงินแบงก์สีเทากลางสระน้ำให้สาว ๆ แย่งเก็บมือเป็นระวิง ไม่มีใครสนใจชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังทำผิวน้ำสะเทือนด้านหลังพวกเธอ
“ไอ้ตะวัน บ้าจริง ๆ”
ในตอนนี้หญิงสาวคนนั้นลงสระไปเก็บเงินกับเพื่อนของเธอแล้ว ส่วนเขาเริ่มร้อนวูบวาบเบา ๆ เรียวคิ้วหนาขมวดมองเหล้าสีเข้มตรงหน้า เขามาถึงมันก็ถูกเปิดไว้รอแล้วนี่อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้ตะวันกลัดมันจนซัดกับหญิงสาวในสระนั่นเลย
“แม่ง!”
“ว๊ายย!พี่เรย์” ชายหนุ่มเดินไปคว้าข้อมือเล็กของสาวคนหนึ่งขึ้นมาจากสระน้ำอย่างแรงตามอารมณ์ที่กำลังทะยานขึ้นสูง ในขณะที่ดึงเธอให้เดินตามเข้ามาในตัวบ้านมือข้างหนึ่งก็ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำของตัวเองอย่างร้อนรน และผลักลงบนโซฟาหรูกลางบ้าน
ปึก
“อื้ออ” ทันทีที่แผ่นหลังของหญิงสาวตัวเปียกแนบกับโซฟาบุหนังอย่างดีรัชชานนท์ก็จู่โจมร่างกายของเธอ เขาซุกไซร้ บีบขยำให้สาแก่ใจความกระสันอยากที่ก่อตัวทวีคูณขึ้นมากขึ้นไปทุกที เชือกเส้นเล็กถูกกระตุกออกเผยเต้าอวบเด้งผึงให้เขาขยำอย่างมันส์มือ
“พี่เรย์อย่าบีบแรงสิ อื้ออ”
“เงียบเถอะน่า”
แอดด
ทั้งสองผงกศีรษะขึ้นเหนือพนักพิงพร้อมกันเมื่อได้ยินเสียงประตูถูกเปิดออก หญิงสาวที่ไม่ได้อยู่ในชุดโป๊เปลือยเหมือนผู้หญิงพวกนั้นเนื้อตัวแดงกล่ำ กำลังหายใจติดขัดเดินออกมาอาการคล้ายคนเมาและเธอไม่ได้สังเกตเห็นคนที่โซฟาเลย
“พี่เรย์จะไปไหน”
“วันนี้ไม่ใช่วันของเธอ” ร่างหนาผละออกจากหญิงสาวที่เปลือยท่อนบนและหันไปสนใจคนที่กำลังจะเดินออกไปพ้นตัวบ้านแทน
‘น้ำขวดนั้นแน่นอน’ พระพายคิดในใจ หลังจากดื่มน้ำที่มีอยู่ในห้องนั้นเธอก็กระสับกระส่ายจนทนแทบไม่ไหว ต้องรีบไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด
กรี๊ดดด!!!
- Writer
