When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ตอนที่17 (อย่า)อวดเก่ง พระพายถูกเขาฉุดกระชากลากถูเข้าไปในบ้านหลังหนึ่งซึ่งเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี่คือที่ไหน ตลอดเวลาที่อยู่บนรถเธอถูกเขาปล้ำจูบ ปล้ำกัดจนกลีบปากเห่อช้ำ กระดุมสองเม็ดบนกระเด็นหายไปตอนไหนไม่รู้ ครึ้มม เสียงท้องฟ้าคำรามลั่น และจากความมัวมืดของเบื้องบนก็พอทำให้เดาออกว่าอีกไม่นานฝนน่าจะตก “เสื้อในสีดำสเป็คพี่เลยคนสวย” ตะวันมองเธอสายตาหื่นกระหาย สองเท้าก้าวเข้าหาหญิงสาวที่เพื่อนเหวี่ยงเข้ามาในบ้านพร้อมขย้ำเธอเต็มที “กูเอาก่อน” “อะไรวะ มึงเคยได้แล้ววันนี้ให้กูเอาก่อน” “ไอ้พวกเลว! อย่ามายุ่งกับฉัน” “มึงกลับไปได้ละ เดี๋ยวกูโทรหา” “ฮะ!” ตะวันอ้าปากค้างเมื่อโดนไล่หลังทำหน้าที่ขับรถมาจนถึงที่หมาย แต่แววตาของรัชชานนท์นั้นก็บ่งบอกว่าไม่ได้พูดเล่น “ไอ้เหี้ยเอ๊ย ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่หว่า” บรื้นนน คล้อยหลังตะวันที่ขับรถออกไปเขาก็หันมาสนใจผู้หญิงสาวที่กองบนพื้นจ้องเขาต