My Millionaire Boss

Chapter 3

Inilibot na ako sa buong kabahayan ni Manang Ester, hindi lang pala malaki, malaking malaki. Hanggang 3rd floor ang bahay, nasa second floor ang kwarto niya na nasa pinaka dulong bahagi ng pasilyo, mayroon ding tatlong masters bedroom para sa kanyang mga bisita at pamilya.

Simple lang ang bahay pero elegante, mayroon ding paintings na mamahalin sa bawat sulok ng bahay bawat pintor nito ay kilala hindi lang sa Pilipinas maging sa ibang bansa. Sa third floor naman ay mayroong playroom, na may xbox, billiards, table tennis, arcades. Game room nga kumbaga, malaki siya as in. Ang isang pinto naman roon ay maroong movie room, para siyang maliit na sine siguro kasya ang nasa sampu hanggang labing lima katao, napakalaki ng flat screen. Kahit hindi kana manood sa sine dito nalang ayos na. Sa labas ng bahay ay makikita mo ang ganda at pamumulaklak ng mga halaman. Ang ganda, ang sarap sa pakiramdam kapag nasa garden ka. Kwento ni Manang mahilig daw pumaroon si Sir Dexter kapag may malaki siyang problema o kaya naman kung gusto niyang mapagisa.

Inilibot ako ni Manang sa buong kabahayan sa loob ng isang araw.

" Oh, wag ka ng magsuot ng uniporme, sasama ka sa opisina ni Dexter sabi ni Sec. Chen kailangan ka doon."  Sabi ni Manang na kakapasok lang sa silid, kakaligo ko lang din.

"Opo Manang." Sagot ko at kinuha ang bestida ko, simple lang pure white hindi halatang sosyalin halos ganito naman lahat ng damit ko, at kinuha ko din ang plain dirty brown color na doll shoes ko.

"Hija.."

"Po?" Nabigla ako sa tawag ni Manang hindi ko napansin na nandito pa pala siya.

" Wag mo siyang susukuan ha? Unang trabaho mo ito na magiging personal alalay ka. Kahit anong iutos niya gawin mo nalang."

Ngumiti ako at inakbayan si Manang. " Ano naman po kayo Manang, naguumpisa palang ho ako, suko agad? " Biro ko saknya sabay ang malakas na pagtawa. " Saka ayoko pa pong umalis dito, wala pa po akong pera para makapagtago." Bulaslas ko

" Osiya na.. Dalian mo na dyan sabi ko sayo ayaw niyang naghihintay diba? Dalian mo na unahan mo siya sa kotse bago pa siya makababa." Inalis ko na ang pagkakaakbay kay Manang at saka nagayos na, pagkatapos ko ay lumabas na ako ng silid.

"GoodMorning po Mr. Chen." Bati ko kay Mr. Chen na nakablack suit habang naghihintay sa tabi ng kotse.

"Good Morning , Miss Hannah." Napangiwi ako sa tawag ni Mr Chen sakin, Miss daw? at hindi pa ako sanay na tawaging Hannah, nakakailang.

"Ah. Ahm, Hannah nalang po Mr. Chen." Ngumiti lamang sa akin si Mr Chen at pinagbuksan na siya ng driver dahil pababa na rin si Dexter. Woa, his hot spicy scent , makes me feels so hot. Grabe lang, ang gwapo niya talaga. Kung ganito lang naman kahot papa ang aalagaan ko, tatangge pa ba ako? Myg..

"Hannah..Hannah uy.." Nabalik ako sa ulirat ng tawagin ako ni Manong Driver..

"P..po?" Utal kong sagot. Nakakahiya, pinagnanasahan ko siya? Wew.

" Papasok ka ba, at ng tayo ay makaalis na?" Ngayon ko lang napansin na nakabukas na pala ang passenger seat at nakapasok narin si Sr. Dexter sa back seat.

" Ah, pasensya na po." Sabi ko at pumasok na sa loob.

Pagpasok ko palang. " Next time, leave her, para hindi tayo matagalan sa pagalis." Malamig na sambit niya. Napamaang ako, grabe nakakainis lang ha, hindi naman isang oras ako nakatayo doon. Tss. Saka siya may kasalanan kung bakit ako nagstuck sa labas.

" Opo Sir. / Pasensya na po Sir. " halos sabay naming sambit ni Manong driver.

Nakarating kami sa company nila na hindi man lang ako kumikibo, papano ba naman lahat ng pinaguusapan nila about sa business, meetings, appointment, transactions so-whatever-things na hindi ko alam. Saka kung magsasalita man ako, baka patayin niya pa ako sa tingin.

Nagstop si Manong Driver infront of the company, lumabas na ako at kinuha ang suitcase niya. Paglabas niya sa kotse tuluy tuluy lang siyang pumasok sa loob kasabay si Mr. Chen, dahil masyadong maliit ang mga binti ko nahihirapan akong habulin sila, grabe ha ang bilis maglakad. Habang naglalakad kami lahat ng nakakasalubong namin ay nagbabow sakanya bilang pagbati, mapapansin mo rin na halos lahat ng workers na babae dito ay napapahinto para titigan siya.

Sino ba namang hindi? You're blind if you didn't notice this oh-so-hot-boy-nextdoor who was walking in the middle of the crowd. Gosh.

Napapansin ko din ang nagkukumpulang mga babaeng naka unipormeng suot na nakatingin sakin, tapos magtatawanan. Really? Isnt it insulting? The way they looking at you, nakakainis. Nakarating kami sa loob ng opisina niya na buo pa ang katawan ko kahit na halos lahat ng madaanan namin ay tinitignan ako tapos tatawa.

" Mr Chen may problema ho ba sa akin? Bakit po nila ako pinagtatawanan?" Pabulong kong tanong kay Mr Chen habang pumapasok kami ng opisina niya.

Ngumiti muna siya bago sumagot. "Wala hija, nagandahan lang sila sayo. Bagay mo kasi iyang bestida." Puri niya sa akin at tumuloy na sa kanyang upuan. Saan ako uupo? Nakita ko din si Sir Dexter na nakaupo na sa upuan niya.

"Ah, Sir Dexter saan ho ba ako uupo?" Nahihiya kong tanong.

" Do I need to find you a seats ?" Sarkastiko niyang tanong. "Go, bring me a coffee." dugtong niya pa na tumingin na sa screen ng computer niya.

"Ah, Yes Sir." Nasa 55th floor ang kanyang opisina, buti nalang may elevator. Hayy.

Kumuha na ako ng dalawang black coffee na galing sa coffe machine, mayroon binigay sa aking pera si Manang Ester para pambili ko ng mga pagkain or things na ipapabili niya.

Binigay ko yung isa kay Mr. Chen, nagpasalamat siya. Hinihapag ko naman ang coffee ni Sr. Dexter sa tabi niya.

" Didn't I told you that I don't like black coffee?"

" Po? "

" I didn't drink black coffee, brown coffee will do." Utos niya ulit na hindi na naman nakatingin sakin.

" Wala ho kayong sinabi Sir." Sagot ko pa.

" I said it already, then go and bring me a coffee."

Kinuha ko ulit yung coffee at saka lumabas, ng may makita akong isang employee ay inabot ko sakanya ngumiti pa siya at nagpasalamat. Buti pa yun. Tss

Kumuha ako ulit ng coffee, this time brown coffee na. Okay ngayon atlst alam ko na, papasok na sana ako ng elevator ng..

" Ah , Miss hindi na pwde. Overload na po e." Napa hakbang ako saka ngumiti at saka ngumiti.

"Sige ho." Sagot ko at pumunta sa kabila, pagtingin ko nasa 5th floor palang siya at papunta palang ng itaas kung hihintayin ko ito matatagalan ako. Pero, 55th floor yun maghahagdan ako? As in? Napahampas ako sa noo ko.

Wala akong choice, so I took out the stairs, nakakadalawang floor palang ako hingal na hingal na ako. Pagtingin ko sa elevator sakto ng nakastop napangiti ako then finally Im in.

" Sir. This is your brown coffee." Sabi ko sabay lapag ng coffee sa table niya. Hinawakan niya ito, akmang iinom na sana siya ng kumunot ang noo niya.

" Anong tina-tayo tayo mo dyan? Go get out of my office I will call you if I need something."

" Ah. eh. Papano niyo ho ako tatawagin?"

He glared at me. " Give me your phone number.."

" Pero Sir wala po akong phone. " Nainis bigla ang ekspresyon niya, wala naman talaga e. Sinira ko nga diba?

"Aisssh. Stay infront of the door I will call you if I need you. Get out." Anas niya, I snobbed him and went out. Tss. Sungit niya ha, di man lang nagthankyou dinalhan mo na nga, ang sungit parin.

Hindi pa ako nakakalabas ng office niya ng tumawag ulit siya.

" I forgot, go to the second building and give these report paper to the manager of the office 5, they expect these . " Second building? Saan kaya yun?

"Sir? Saan po yung second building?" Tanong ko at kinuha ang papers, tumingin siya sakin ng masama.

" Try to look under my table, maybe there.." he said with a little bit of sarcasm.

" Ah.." Tumingin ako kay Mr. Chen na nakatingin sa akin, itinuro niya ang kabilang building ng company na ito pero magkaconnect lang din. Tumango ako and I whispered thankyou. " Got it Sir Dex." Giliw na sagot ko at saka na umalis, ha. Kala niya ha.

Paglabas ko ng office niya ay ngumiti ako sa mga employee na nasa tapat ng office niya siguro nasa apat o lima, sa pagkakaalam ko sila ang sumasagot ng calls galing sa labas para naman iconnect kay Sir Dex.

Pagkatapos kong ibigay yung paper ay bumalik agad ako sa office habang bumabalik ako pabalik doon ko naramdaman ang pagkapagod, Ano bang trip ng mokong na yun? Aisss

" Buy me foods, I'm hungry." Pagkapasok ko palang sa office niya utos nanananaman ang narinig ko, ano bang klaseng tao to. I mean tao ba siya?

"Sana po Sir sinabay niyo na kanina.." pabulong kong sagot.

"What is it? My sinasabi ka?" He asked while seriously looking at me.

"Wala po Sir, tinatanong ko lang kung adobo ba." Napangiwi ako sa sinabi ko, what an excuse Alli!

" Anything.. except seafoods."

"Ow. Yes Sir."

Seriously! Ths day was very a long long day for me, and Im gonna die. One day palang Alli. I smiled bitterly and went out.

*

When I heard him closed the door. I went straight to the headquarters. Another long day ahead. Before I got back to my senses,

"Happy One Week of staying, Hannah!!!" I was suprised when I saw all of them in the kitchen, with a foods in the table. I was like awe

Even Mr. Chen is here, and also the workers and maids.

"Manang Ester, ano.. ano pong meron?" Pagtatanng ko, i was shocked.

" Dahil nakaisang linggo kana dito Hija." sbi sakin ni Manong driver na hanggang mata ang ngiti.

"You made it, Hannah. I tought you can't."

Dagdag pa ni Mr. Chen, nakatingn sya skin , pero sa tingn niyang yun parang my alam siya na hnd ko alam.

"Haha . Ano ho ba kayo nagabala pa kayo, baka magalit pa si Sr. Dex." Nagaalala kng pahayag

" Masarap na ang tulog noon Hija, basta ienjoy lang natin tong gabing ito dahl bukas , pagod ka nanaman. Saka masaya lang kami dahl hanggang ngayon nandito kapa rin. " Sb ni Manang Ester at pinaupo ako, nagpasalamat din ako saknlang lahat.

"At ikaw lang tumagal dito. Sana mas tatagal kapa."

For one week of staying here, nakakapagod, minsan gusto ko nalang bumalik sa Paris at sbhn kay Papa na ituluy yung ksal sa sobrang pagkahomesick ko. But when Im with them, I feel secure, love and care and if I can stay any longer I will.

I do my best para makuha ang trust ni Sr. Dex, na tulad nila. They can talk to him like an ordinary person. Not like me, when I talk to him I feel like a untrust worthy person.

Maybe I should start it now, not later.