ไร้เดียงสา

1301 Words

“เนี่ยเล็กมานั่งตรงนี้ ใกล้ ๆ ย่ามา” เสียงคุณย่าเรียก และชี้ลงใกล้เก้าอี้ที่ติดกับเธอ และเขาเห็นหนูมานั่งถัดไปอีกหนึ่งตัวตามคำสั่งของแม่ย่า เขาพยักหน้าให้ ก้มหน้าน้อมรับคำสั่ง และก้าวเดินเข้าไปนั่งลงตามที่คุณย่าสั่ง “มีแต่ของโปรดลูกทั้งนั้นเลย อ้าวตักข้าวได้แล้ว” เสียงทรงอำนาจหันไปสั่งนางเล็ก ๆ “ปูผัดผงกะหรี่ กุ้งผัดน้ำมะขาม” แม่ย่าตักอาหารให้เขาแบบเอาใจ เล็กจำต้องยกยิ้มให้ “อีกสองปีลูก ทนอีกนิดนะ” ประโยคที่เอ่ยออกมา ทำให้รู้กันเฉพาะย่ากับหลาน “อ้าว พี่ ๆ ไม่มีใครสนใจน้องเลยนะ” แม่ย่าเอ่ยบอกหลานชาย สองส่าหนุ่มรีบกันตักอาหารใส่จานสาวน้อยแบบเอาใจ “ขอบคุณค่ะ คุณพี่” หนูมากล่าวขอบคุณ บรรยากาศเริ่มเป็นกันเอง มีคุณย่าคอยชวนหลาน ๆ คุย มีเพียงชายเล็กที่สนใจแต่อาหาร ก่อนจะยกน้ำขึ้นดื่ม เมื่อรู้สึกอิ่มแล้ว “วันนี้ให้เล็กอยู่กับน้องสิ สอนหนูมาเล่นเปียโนหน่อย” คุณย่าเอ่ยขึ้น ส่งสายตาบอกพี่ช

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD