ตอนที่ 3 ซอกแคบ

1799 Words

Episode 3 ซอกแคบ หลังจากนั้นเธอก็เหมือนไม้กันหมาให้พี่รัก ไม่ใช่ว่าบอกคนอื่นว่าเธอเป็นแฟนกับพี่เขานะ แต่แค่ให้มาจัดการพวกรุ่นพี่ ที่จะมาจีบมาอ่อยแค่นั้น ก็ด้วยวิธีเดิมๆ ไม่ทำน้ำหกใส่ก็เตะเก้าอี้ แต่ก็ไม่มีใครมาแก้แค้นเธอกลับสักคน ไม่รู้เพราะชื่อเสียงเรียงนามของเธอหรือเปล่า ทุกๆวันเธอต้องไปสนามฟุตบอล เพื่อไปดูพี่รักซ้อมฟุตบอล เพื่อจะแข่งกับโรงเรียนอื่น ก่อนสอบ เธอทำแบบนี้เป็นเวลาหนึ่งเดือนเต็ม เธอชอบทำอะไรตามใจตัวเอง อยากได้อะไรก็ต้องได้ อยากทำอะไรก็ต้องทำได้ แต่เธออยากได้ใจพี่รัก แต่เธอก็ทำมันไม่ได้สักที เพราะความปากหนักด้วยแหละ ทุกเสาร์อาทิตย์เธอก็เจอพี่เขาประจำที่ค่ายมวย แล้วบางครั้งเธอก็ไปกินข้าวบ้านพี่เขา ไปในสถานะเพื่อนสนิทของน้องสาวพี่รักนั่นแหละ เวลาผ่านไปเร็วนัก พอเธอเริ่มสนิทกับพี่เขามากขึ้น แต่มันก็ต้องจากกันอยู่ดี เพราะพี่รักต้องไปเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว วันสอบวันสุดท้าย รุ่นน้องต่างจัดงานปัจฉิมเพื่ออำลารุ่นพี่ ทุกคนต่างพากันร้องไห้ ขอโทษขอโพยรุ่นพี่บ้าง ให้ดอกไม้บ้าง “ ชบาให้ค่ะ ” เธอยื่นดอกกุหลาบหนึ่งช่อที่ซื้อมาให้พี่เขา “ ขอบใจนะ ตั้งใจเรียนให้มากๆนะ เป็นเด็กดีด้วยล่ะ ลดความแสบลงบ้าง ” พี่เขาพูดแล้วเอามือจับหัวเธอ ท่านี้พี่เขาชอบทำประจำกับเธอ มันทำให้เธอรู้สึกดีมาก “ พี่ไปเรียนมหาลัยแล้ว อย่าลืมชบานะ ” “ โธ่เด็กน้อย เธอก็ไปบ้านยัยพุดอยู่ไม่เหรอ ? อย่าทำเหมือนว่าเราอยู่คนละที่สิ ฉันก็แค่ไปเรียนต่อเอง ต่อไปเธอก็ต้องไปเรียนมหาวิทยาลัยเหมือนกันนะ รีบตั้งใจเรียนได้แล้ว ” “ ค่ะ ขอกอดหน่อย ” เธอเห็นเขาพยักหน้าก็โผเข้ากอดทันที แต่ภายในใจของเธอนั้นมันเต้นตึกตักมีทั้งความดีใจกับใจหาย เธอคงต้องตั้งใจเรียนแล้วจริงๆ จะได้สอบเข้าที่เดียวกับพี่เขา “ ฮะแฮ่ม กอดนานเกินไปไหม ให้ฉันกอดพี่ฉันบ้างยัยชบา ” ดอกพุดดึงชบาแก้วออกแล้วตัวเองก็เข้ากอดแทน ทำเหมือนจะไม่เจอพี่ตัวเองอีกแล้วแหละ ทั้งที่อยู่บ้านเดียวกัน “ ตั้งใจเรียนให้มากๆนะ จะได้สอบเข้าที่ดีๆ ” พี่รักพูดกับน้องสาวตัวเอง “ ค่ะ ” พูดก็พูดเถอะพี่รักโครตฮอตมากๆ ในมือมีดอกไม้เต็ม แล้วบนเสื้อก็เต็มไปด้วยสติ๊กเกอร์หัวใจ ของเธอย่อมมากกว่าใครๆ แถมยังแปะใกล้ๆหัวใจเขาอีกด้วย ตอนนั้นเธอไปกินข้าว แล้วกะจะมาถ่ายรูปพี่รักไว้ดู ไว้เก็บไปฝัน แต่ดันมาเจอพี่รักกอดกับพี่ชื่นอยู่ แต่ก็น่าจะเหมือนเรานั่นแหละที่กอดพี่เขาเพื่ออำลา พอพี่ชื่นเดินออกไป เธอไม่ได้ตาฝาดไปแน่ๆ เห็นพี่รักยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลย จนเธอเข้าไปสะกิดพี่เขา ทำเอาพี่เขาหุบยิ้ม อะไรเนี่ย!! ไม่หรอก พี่รักเขาก็ยิ้มไปอย่างนั้นแหละ แกอย่าคิดมากชบา “ ถ่ายรูปกันหน่อย ” เธอพูดขึ้น แล้วยื่นกล้องให้พี่สนถ่ายให้ แล้วเธอก็จัดท่าโพส รัวๆ พี่สนก็กดชัตเตอร์รัวๆ แล้วเธอก็ไปนั่ง หามุมแอบถ่ายแบบทีเผลอบ้าง สรุปได้มาเยอะเลย ในกล้องตัวโปรดเต็มไปด้วยรูปพี่รัก 555+ @ปิดเทอมสอง พออยู่บ้านมันก็เบื่อ เธอเลยไปเล่นกับพวกพี่วินมอเตอร์ไซค์ จังหวะนั้นเธอกำลังเดินหมากฮอตแล้วจะชนะอยู่แล้ว แต่ตาดันเห็นพี่รักเดินตรงมา “ พวกพี่ๆเล่นต่อไปนะ ชบาไปก่อน ” “ ชบาๆ จะไปไหนเนี่ย จะชนะแล้วนะ กลับมาเล่นก่อน พวกพี่วางเดิมพันไว้ที่เธอนะ ” เสียงพวกพี่วินครวญโอดโอย “ ฮาย พี่รักจะไปไหนเหรอ? ” “ อ้าว ชบามาซนแถวนี้อีกเหรอ เดี๋ยวน้าชมพูก็พาไม้เรียวมาตีให้หรอก 555+ ” พี่รักพูดปนขำ “ วิ่งสิ ถ้าแม่มา จะยากอะไร 555+ ว่าแต่พี่มาจากไหนเหรอ ถืออะไรมาเยอะแยะ ” “ ไปสอบมา เพิ่งกลับจากสอบเนี่ย เลยซื้อของฝากมาด้วย ” “ สอบอะไรอีก ก็พี่ได้ที่เรียนแล้วไม่ใช่เหรอ? ” “ ก็สอบเผื่อไว้หลายๆที่ไง อะนี่ของฝาก ถุงนี้ให้ชบา อีกถุงฝากให้ชื่น งั้นพี่ไปล่ะ ” พี่เขาสนิทกับพี่ชื่นตอนไหนนะ มันแปลกๆแล้วนะ ปกติไม่เห็นจะคุยกัน เธอได้แต่สลัดความคิดนั้นออกแล้วกลับบ้าน ไม่ยอมเอาของฝากให้พี่สาว เรื่องอะไรที่จะให้ เชอะ @หนึ่งปีต่อมา ตอนนี้เธอเรียน ม.5 เทอมสองแล้ว ส่วนพี่ชื่นก็เรียน ม.6 เทอมสองแล้วเหมือนกัน อีกหนึ่งเดือน ก็สอบปิดเทอมอีกครั้ง แล้วเธอก็เลื่อนชั้น เป็นเด็กม. 6 เต็มตัว และที่สำคัญจริงๆตอนนี้ เธอไม่ได้เจอพี่รักมาเป็นเวลานานมาก พี่เขาติดกิจกรรมที่มหาวิทยาลัยเลยไม่ค่อยได้กลับบ้าน กลับมาที่ก็ไม่เคยได้เจอ และตอนนี้พ่อกับแม่ก็ได้ซื้อโทรศัพท์ให้เธอกับพี่สาวคนละเครื่องแล้ว เริ่มเข้าสู่โซเชียลตามสังคมแล้ว เริ่มเรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง เมื่อก่อนไม่เป็นแบบนี้นะ ตอนนี้โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว เริ่มกลายเป็นสมาคมก้มหน้าแล้ว แค่ทางโรงเรียนยังเข้มงวด เลยพาโทรศัพท์ไปไม่ได้ “ ชบาๆ ลูกนั้นๆ ” ดอกพุดชี้นิ้วไปยังลูกชมพู่ที่อยู่บนยอด เพื่อให้ชบาเอาลงมา “ เบาๆสิ เดี๋ยวตาขาวก็ได้ยินหรอก ” เธอปรามเพื่อนสาว ส่วนเพื่อนอีกคนดูต้นทาง “ อืมๆ ลูกนั้นด้วยสุกแล้ว ” ดอกพุดพูดต่อแล้วชี้นิ้วไป ชบาแก้วเห็นดังนั้นก็ปลิดให้ขาดขั้วของมัน แล้วกัดกันบนต้นทันที “ อร่อย หวาน ” “ ส่งมาให้กินบ้าง ” ดอกพุดอ้าแขนกว้าง “ รับ ” เธอโยนลงไป ชบาแก้วมีหน้าที่ขึ้นตอนไปเพื่อเก็บ แล้วดอกพุดก็มีหน้าที่ รับลูกจากเธอไปใส่ตระกร้า ส่วนใบบัวมีหน้าที่ดูต้นทาง ‘ ปี๊ดดดด ! ’ “ ชบาลงมา สงสัยจะมีคนมาแล้ว ยัยบัวส่งสัญญาณมาแล้วเนี่ย ” ดอกพุดร้อนรน “ แกหิ้วตระกร้าไปก่อน แล้วฉันจะวิ่งตามไป แกไปรอที่รถมอเตอร์ไซค์เลยนะ ไอ้บัวน่าจะวิ่งไปถึงก่อนแล้ว ” “ แล้วแกอะ ” “ ไม่เป็นไร ฉันเอาตัวรอดได้ ไปๆ เร็วๆ ” ดอกพุดรีบวิ่งไปทันที เธอก็รีบลงจากต้นโดยไม่ทันระวังโดนเจ้ามดแดงแตกรังจนได้ มันคันหยุกหยิกไปหมด เธอรีบหารองเท้าเพื่อเตรียมจะวิ่ง “ นั้นใครอะ หยุดนะ ” เสียงตาขาวดังขึ้น เธอรีบฉวยรองเท้าแล้ววิ่งตีนเปล่าไปทางในนาข้าว เสียงตาขาวก็ตะโกนดังมาเรื่อยๆ ด้วยความที่รีบลุกลี้ลุกลน ก็เผลอลื่นขี้โคลนในนาด้วย เวรชะมัด เธอวิ่งล้มลุกคลุกคลานหอบเหมือนหมาที่วิ่งไล่ตอนแมวเลย จนถึงรถมอเตอร์ไซค์ที่จอดแอบไว้ “ ชบาแก 555+ ” “ 555+ จำแทบไม่ได้ ” เพื่อนทั้งสองต่างพากันหัวเราะเธออย่างสนุกสนาน “ พวกบ้านี่ รีบไปกันเถอะ เดี๋ยวตาขาวก็ไล่มาทันหรอก ” “ ไปสภาพนี่เนี่ยนะ ” ดอกพุดมองเธอจากหัวจรดเท้า “ ไปอาบน้ำบ้านแกก่อนก็ได้ ” เธอเอ่ยขึ้น ถ้าหากกลับบ้านสภาพนี้มีหวังโดนแม่ตี @บ้านอิริยา “ อ้าว พี่รักกลับมาเมื่อไหร่เนี่ย ” สิ้นเสียงของดอกพุด ชบาแก้วเธอรีบหันหลังทันที มันน่าอายนะ จะให้ผู้ชายที่เราแอบชอบมาเห็นสภาพแบบนี้ได้ไง “ แล้วนั่น ชบาเหรอ ” “ เอ่อ… ชบาเอง พี่รักกลับมาเมื่อไหร่คะ ” “ วันนี้ เพิ่งถึงเมื่อกี้ แล้วสภาพทำไมเป็นแบบนั้น ” พี่เขามองจากหัวจรดเท้า ส่วนอีเพื่อนบ้าก็พากันหัวเราะแล้วเอาชมพู่ไปล้าง “ มาๆ เดี๋ยวพาไปอาบน้ำ ” พี่เขาพูดด้วยน้ำเสียงปนขำ ถึงจะอายแต่เธอก็ยอมเดินตามเขาไป จนถึงห้องน้ำ พี่เขาก็ทำหน้าที่เจ้าบ้านได้ดีกว่าน้องสาวตัวเองซะอีก ทั้งที่เป็นเพื่อนกันแท้ๆ “ อะ ผ้า แล้วชุด คือว่า ใส่ของพุดได้ไหม ” ดูที่เขาใส่ใจสิ จากชอบไม่นานอาจจะเป็นรักแล้วนะ “ ได้ค่ะ ” “ งั้นอาบน้ำไปก่อน เดี๋ยวไปถามพุดแป๊บ จะมาเคาะเรียก ” กรี๊ดด กลับมารอบนี้พี่เขาหล่อมาก และสุขุมดูเป็นผู้ใหญ่ด้วย คาบนักมวยก็ไม่เหลือแล้วด้วย ในระหว่างที่เธอกำลังล้างแชมพูที่สระผมไป เกือบจะเสร็จก็มีเสียงเคาะประตูรัวๆ “ ชบา เปิดๆ ” พอรู้ว่าเป็นใคร เธอก็ไม่คิดอะไรมาก เอาผ้ามาพันโอบตัวไว้แล้วเปิดประตู เจอพี่เขาทำสีหน้าตาตื่นอยู่ประตู “ มีอะไรหรือเปล่าคะ ” “ น้าชมพูพาไม้เรียวมา ” “ แม่มา? ” “ เงียบค่อยคุย ยัยพุดให้พาเธอไปซ่อนก่อน ” ไม่รอช้าก็เผ่นสิรอไร รอไม้เขกกระบานหรือไง เธอวิ่งพร้อมกับเอามือจับผ้าไว้ แล้วผมก็สบัดไปมาพร้อมกับน้ำที่หยดตามทาง พี่เขาพาเธอไปแอบที่ซอกแคบ ไม่รู้คิดยัง ถึงเข้ามาพร้อมกัน แล้วทำให้ติดอยู่ในซอก ตัวเธอกับพี่เขาหันหน้าเข้าหากันตัวติดกัน หน้าเธออยู่ที่อกเขา ส่วนหน้าเขาอยู่บนหัวเธอ ใจของเธอเต้นระริก มันสั่นไปหมด มันเหมือนจะตื่นเต้น ไม่เคยได้ใกล้ชิดขนาดนี้ เธอหายใจเหมือนคนหอบ แต่พี่เขานิ่งมาก ตอนนี้หน้าอกของเธอก็ชนเข้าที่หน้าท้องของพี่เขา อยากจะกรี๊ดให้ดังๆเหลือเกิน แต่กลัวแม่จะเห็น ผ่านไปสักพักมันเริ่มรู้สึกเมื่อย เธอเผลอเอาหัวซบที่อกแกร่ง พี่เขาสะดุ้งแต่ไม่ผลักอก แต่พี่เขาก็พยายามยืดตัวตรง เหมือนจะเลี่ยงแหละ แต่ไม่นานเพื่อนก็มายืนเรียก ทำให้เธอกับพี่เขาพยายามพากันออกจากซอกแคบ ❤️__________❤️ นามปากกา ByMinne

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more