ATEŞDAĞLI’DAN…
“Güzelim?” dedim arkamdaki ayak sesleri durunca boynumu çevirip neden gelmediğine baktığım kadınıma.
Abisinin çalışmalarını nereye gömdüğünü bildiğini söyleyince Mardin’den apar topar Uşak’a gelmiştik. Tek katlı bahçe içinde gecekondu şeklinde bir evin bahçesindeydik. Sanki yıllardır buraya ne gelen ne giden olmuştu. Bahçedeki otlar neredeyse boyumuza yaklaşmış çitler yer yer göçüş ve evin hali harap görünüyordu. Pencerelerinde demir olmasa yağmacıların ya da sarhoşların mekânı olurdu. Camların birçok yeri kırılmış, kapısına asılmış ama kilit paslanmıştı. Çatısının bir kısmında kiremitler çürümüş yer yer kırılmış ve üzerleri yosun bağlamış ev ben çok şey yaşadım der gibiydi.
Bahçesinde bir sürü iri ağaçlar vardı. En uç noktasında derme çatma birkaç kulübe görünüyordu köp
