ATEŞDAĞLI’DAN…
Sevdiğim kadını anne ve baba rızası almak için baba ocağına getirdiğimde benim için bir devrin kapanıp bambaşka bir devin açıldığını biliyordum. Açıkçası şu an olduğum halden de oldukça memnundum. Avşar Nazilli’ye çok yakışmıştı.
Bahriye Sultan’ın kendince yaptığı deneme sınavı sinirimi zıplatsa da anneme bir şey söylememem için gözleri anında beni bulmuş turuncu kafasını belli belirsiz sağa sola sallamıştı ki babam konuştu.
“Sen bu gadına bakıveme gözel gızım. Erkek analarında böyle bir hava oluvereyo. En güzel danayı kendileri doğuruverdim sanıp garşılarındaki uşağında bir ana evladı oluvediğini unutuveriyolla.” Dedi. Çatık kaşlarla anneme bakıp. O da benim gibi onaylamamıştı.
Belki niyet iyiydi lakin üslup yanlıştı. Doğruya doğru anamda babamda ben ve Okan ne yaparsak
