ATEŞDAĞLI’DAN…
15 GÜN ÖNCE…
Derince bir nefes çektikten sonra kapıyı tıklattım. Saat geç olmuştu yine de duramadım öyle özlemiştim ki birkaç saniye sonra aralandı Begüm ile göz göze geldik. Yüzüme baktı yavaşça açtı kapıyı içeri girdim. Salonun kapısında Köroğlu ikimizi izliyordu. “Yüzbaşım şimdi sırası değil oğlanları da aldı uyudu sabah konuşursunuz” dedi.
“Begüm konuşmaya değil görmeye geldim çok özledim” dedim yüzüme baktı yeniden kafasını salladı. Kocasının yanına gitti ben de usulca yattığını tahmin ettiğim odaya adımladım. Kısa bir süre önce şiddetli bir kavganın içinden çıkmıştık. Neyi nereden tutarsam elimde kalıyormuş gibi hissediyordum. Yüzündeki o hayal kırıklığı kıskançlığı kırgınlığım her şey birbirine girmiş sarmal oluşturmuştu kapının kulpunu tutup yavaşça indirdim. İki
