หลังจากทานอาหารจนอิ่มท้อง พยัคฆ์พาดารากานต์มาเยี่ยมมารดาในชุมชนแห่งหนึ่งย่านคลองเตย ซึ่งรถยนต์ไม่สามารถขับเข้าไปได้ เขาจึงจอดรถไว้ด้านหน้าชุมชน ก่อนจะเดินด้วยเท้าไปบ้านของสุชาดา ก่อนจะถึงบ้าน ดารากานต์หันซ้ายหันขวา มองไปรอบๆ ด้วยสีหน้าวิตกกังวล กลัวว่าญาติทางอดีตสามีจะมาดังซุ่มรอ แล้วพรากณดลไปจากตน
“ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องกังวลนะดาว ไม่มีใครทำร้ายเธอ และไม่มีใครพรากตามไปจากเธอได้แน่นอน ถ้าฉันอยู่ด้วย”
เขาบอกให้เธอสบายใจ บีบมือเล็กเบาๆ คล้ายให้กำลังใจและเพิ่มพลังให้ดารากานต์กล้าแกร่งพร้อมจะเผชิญหน้ากับทุกสิ่ง
เปรมสุดามองพี่สาวต่างบิดาที่เดินเข้ามาในบ้านด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะลุกเดินไปต้อนรับขับสู้ สีหน้าและแววตาดีใจเป็นที่สุดที่เห็นหน้าดารากานต์ ทั้งที่เธอไม่เคยทำเช่นนี้มาก่อน เห็นหน้าทีไรแยกเขี้ยวใส่กันทุกที
“พี่ดาวมาแล้วเหรอ มาช้าจัง ฉันนึกว่าพี่ดาวจะมาตั้งแต่ฉันโทรไปบอก”
เปรม
