7
1598 Words
“เฮียไม่ได้เป็นอะไร” เขาตอบให้น้องสาวสบายใจ สายตานั้นลอบมองคนที่เขาช่วยชีวิตเอาไว้อย่างเป็นห่วง สำรวจแล้วไม่เห็นร่องรอยบาดเจ็บก็เบาใจ
“โล่งใจไปที” พิมพ์นาราถอนใจอย่างโล่งอก
“บัวไม่เป็นอะไรแน่นะ” พิมพ์นาราเอ่ยถามซ้ำอีกครั้ง พลางสำรวจเนื้อตัวของเพื่อนรัก
“บัวไม่เป็นอะไรจ้ะ” ทีมงานต่างถอนใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นว่าทุกคนปลอดภัยดี
“ขอบคุณมากๆ นะคะ” บัวบูชายกมือไหว้พี่ชายของเพื่อนรัก นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าเขาดีเหลือเกิน อาจเพราะเขาช่วยชีวิตของเธอไว้ ไม่ใช่พูดจาจิกกัดเหมือนก่อน
“พวกคุณทำงานประสาอะไร ถ้าเหล็กแข็งๆ นั่นล้มทับคนบาดเจ็บถึงชีวิตขึ้นมา พวกคุณจะรับผิดชอบไหวไหม” พันกรหันไปเล่นงานทีมกองถ่าย ทุกคนต่างสะดุ้ง รีบขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่ แถมยังให้ค่าปลอบขวัญบัวบูชาโดยการเพิ่มเงินให้อีกจำนวนหนึ่ง
“ทีหลังก็หัดระวังบ้างสิ อันตรายมีอยู่รอบตัว” พันกรหันไปดุเพื่อนน้องสาว
“ค่ะ” บัวบูชาตอบรับเสียงอ่อย แต่ก็นึกขอบคุณเขาอย่างที่สุด
“กำลังจะดีแล้วเชียว ทำเสียงดุเหมือนยักษ์เลยเฮีย” พิมพ์นาราเบ้ปากใส่แผ่นหลังของพี่ชายที่เดินจากไป
“พี่ชายของพิมพ์พูดถูกแล้ว อันตรายมีอยู่รอบตัว เราต้องหัดระวังตัวเอาไว้”
“นี่ก็อีกคน เฮียพูดอะไรก็ว่าตามหมด ขนาดเขาด่ายังไม่โกรธ อะไรกันนี่” พิมพ์นาราทำหน้ายู่
“เอาน่า ยังไงบัวก็ปลอดภัยแล้วนะ”
“ปลอดภัยก็ดีแล้ว แต่มันเป็นอุบัติเหตุ เราเองก็ไม่คาดคิด จะให้ระวังได้ไง มันก็ต้องเผลอสิ คนที่ทำงานนั่นแหละต้องระวัง” พิมพ์นาราพูดดังๆ ก่อนจะสะบัดหน้าใส่ทีมงานแล้วดึงมือเพื่อนเข้าไปในบ้านพัก
“บัวจ๋า มาเลือกชุดกันดีกว่า คืนนี้มีงานเลี้ยงนี่นา” พิมพ์นาราดึงมือเพื่อนเข้ามาในห้องนอน
“บัวใส่อะไรก็ได้จ้ะ”
“ใส่อะไรได้ยังไง ต้องแต่งตัวสวยๆ สิ ออกงานทั้งที จะแต่งตัวซอมซ่อได้ยังไงกัน พิมพ์ไม่ยอมหรอกนะ” พิมพ์นาราส่ายหน้าไปมา
“บัวไม่มีชุดนะจ๊ะ พามาแค่ชุดธรรมดาพอเป็นพิธี แต่บัวว่าก็ดีแล้วนะ บัวไม่อยากแต่งตัวเด่นมาก” เธอไม่ค่อยชอบทำตัวเด่นหรอก เพราะรู้ดีว่ามีคนไม่ชอบหน้าเธอเยอะแยะ
“ทำไมล่ะ ต้องทำตัวให้เด่นไว้สิ ดูอย่างยัยดาราวดีสิ สวย เริด เชิด หยิ่ง แต่แถมให้อีกอย่างนะ”
“แถมอะไร” บัวบูชาถามยิ้มๆ
“นิสัยเสียไง”
“ไปว่าเค้าแบบนั้นได้ยังไง ไม่ดีนะ”
“ก็มันจริงนี่นา”
“ไม่เอาจ้ะ เลิกพูดเรื่องคนอื่นดีกว่า”
“เลิกพูดเรื่องคนอื่นแล้วมาเลือกชุดกันดีกว่า” พิมพ์นาราดึงมือเพื่อนมาที่ตู้เสื้อผ้า
“ว้าว... ชุดสวยๆ ทั้งนั้นเลย” บัวบูชาอมยิ้ม
“พิมพ์เตรียมไว้ให้บัวหลายชุดเลย”
“อย่าบอกว่าไปสั่งซื้อมานะ”
“ใช่น่ะสิ หุ่นบัวมาตรฐานใส่อะไรก็สวย พิมพ์ยกให้หมดเลย”
“พิมพ์ซื้อให้บัวหมดเลยเหรอ” บัวบูชาพูดอย่างตกใจ
“ใช่จ้ะ” พิมพ์นาราพยักหน้ายิ้มแป้น
“ไม่เอาหรอกพิมพ์ บัวเกรงใจ ซื้อมาตั้งหลายชุด”
“ถ้าบัวไม่รับ แสดงว่ารังเกียจน้ำใจของพิมพ์นะ”
“แต่บัว...”
“ไม่มีตงมีแต่อะไรทั้งนั้น บัวน่ะชอบใส่เสื้อผ้าเชยๆ ไม่สมกับเป็นดาราเลย”
“ตอนเป็นดาราเค้าให้ชุดมานี่จ๊ะ” บัวบูชาพูดขำๆ เมื่อเห็นเพื่อนหน้างอใส่
“แต่พอไม่ทำงานก็แต่งตัวปอนๆ เงินมาหาได้ก็ให้คนอื่นหมด”
“ไม่หรอก บัวใส่อะไรก็ได้ ขอแค่มีข้าวกิน มีเงินไปเรียนก็โอเคแล้ว”
“บัวต้องรับน้ำใจของพิมพ์ ไม่งั้นโกรธร้อยปีอย่ามาดีร้อยชาติ”
“พิมพ์ทำให้บัวลำบากใจมากนะ” บัวบูชาพูดอย่างเกรงใจ พิมพ์นารามีน้ำใจช่วยเหลือเธอหลายครั้งจนเธอไม่รู้จะตอบแทนอย่างไรดี
“พิมพ์อยากให้เป็นของขวัญที่ปิดกล้องละคร ไม่ได้หรือไง” พิมพ์นารามักหาทางออกให้ตัวเองเสมอๆ แม้จะไม่ค่อยสมเหตุสมผลในบางครั้งก็ตามที
“ก็ได้ บัวจะรับเอาไว้ แต่พิมพ์ต้องสัญญาว่าวันหลังห้ามซื้อเสื้อผ้าแพงๆ อะไรพวกนี้อีกนะ”
“ไม่สัญญา”
“งั้นบัวไม่รับ”
“ซื้อให้เป็นของขวัญไม่ได้เลยเหรอ”พิมพ์นาราต่อรอง
“แค่บัวมีพิมพ์เป็นเพื่อนก็ดีที่สุดแล้ว บัวไม่อยากได้อะไรของพิมพ์หรอกนะ”
“แค่พิมพ์มีบัวเป็นเพื่อนก็ดีที่สุดแล้วเหมือนกันจ้ะ” พิมพ์นาราดึงมือของเพื่อนสาวมากุมเอาไว้
“อีกอย่างชุดพวกนี้ถ้าบัวไม่รับ พิมพ์ก็ใส่ไม่ได้หรอก พิมพ์อ้วนจะตายไป”
“พิมพ์ไม่ได้อ้วน แต่รูปร่างสมส่วน อย่างบัวเรียกผอม”
“ให้กำลังใจกันตลอดเลยนะ” พิมพ์นาราหัวเราะคิกๆ จริงๆ เธอไม่ได้ซีเรียสเรื่องอ้วนผอมหรอก แค่มีความสุขกับการกินเท่านั้น เธอไม่ได้อ้วนน่าเกลียด แต่อวบมีสัดส่วนยวนตา ผิวพรรณผุดผ่องน่ามอง เรียกว่าเป็นผู้หญิงน่ารัก
“บัวขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่พิมพ์ทำเพื่อบัว”
“บัวก็ทำทุกอย่างเพื่อพิมพ์เหมือนกัน” พิมพ์นารารู้ดีว่าถ้าหากเธอต้องการอะไร บัวบูชาจะทำให้ทุกอย่าง เพราะเพื่อนที่แสนดีคนนี้ไม่เคยคิดเล็กคิดน้อย แต่มีใจให้เธอเต็มร้อย แม้ขนาดเจ็บไข้ไม่สบาย ก็ไม่ยอมรับงานอะไร เพื่อให้ได้มีเวลาดูแลเธอ เพื่อนที่น่ารักแบบนี้หายากจริงๆ เพราะนอกจาก บัวบูชาแล้ว เธอไม่เคยพบเพื่อนแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต
งานเลี้ยงที่ถูกจัดขึ้นนั้นเรียบหรูดูดีและอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของบ้านไร่ บัวบูชาที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้วเข้ามาในงานพร้อมๆ กับพิมพ์นารา ทุกคนดูจะสนใจสองสาวมากเป็นพิเศษ โดยเฉพาะบัวบูชาที่อยู่ในชุดเดรสสวยหวานสีโอลด์โรสขับให้ผิวของเธอดูเนียนละเอียดเมื่อต้องแสงไฟ
ที่นี่เป็นไร่องุ่น พันกรจึงเลี้ยงไวน์เป็นเครื่องดื่มหลักของงาน
“บอกแล้วว่าบัวน่ะใส่ชุดนี้ต้องสวยแน่ๆ” พิมพ์นาราเอ่ยชมไม่ขาดปาก
“มันดูโป๊ๆ ยังไงไม่รู้”
“ยัยดาราวดีใส่โป๊กว่าบัวอีกนะ ดูทางโน้นสิ” พิมพ์นาราบุ้ยใบ้ไปทางดาราวดีที่กำลังยืนคุยกับพี่ชายของเธออยู่ เธอรู้ดีว่าเวลาปกติ บัวบูชาจะใส่เสื้อผ้ามิดชิด ยกเว้นทำงานซึ่งประเดี๋ยวเดียวก็ถอด เพราะปกติเพื่อนไม่นิยมแต่งตัวโป๊
“เค้าใส่แล้วสวยนะจ๊ะ”
“บัวใส่ก็สวย ดูสิ หนุ่มๆ ในงานมองบัวกันใหญ่เลย”
“เค้าคงคิดว่าบัวใส่โป๊ไปมั้ง”
“โป๊อะไรกัน บัวใส่ชุดว่ายน้ำยังโป๊กว่านี้อีก” พิมพ์นาราว่าให้
“นั่นทำงานนี่จ๊ะ” จริงๆ ถ้าเลือกได้ เธอไม่อยากใส่ชุดโป๊ๆ พวกนั้นหรอก เธอชอบแต่งตัวมิดชิดมากกว่า
“อย่าไปสนใจเลยจ้ะ มั่นใจเอาไว้เพื่อนรักของพิมพ์” พิมพ์นาราพยักหน้าให้เพื่อน เหล่ตามองพี่ชายไม่วาง
“บัวอยู่ตรงนี้ก่อนนะ พิมพ์จะไปจัดการนังมารร้ายซะหน่อย หน็อย... จะยั่วผู้ชายคนไหนก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่เฮีย เพราะพิมพ์จะขัดขวางให้ถึงที่สุด”
“จะดีหรือพิมพ์ เฮียอาจจะชอบคุณดาราวดีก็ได้”
“นั่นยิ่งต้องขัดขวาง เฮียจะชอบใครก็ได้ ยกเว้นยัยนี่ ถ้าเฮียหน้ามืดจะเอายัยนี่ ต้องข้ามศพพิมพ์ไปก่อน” พิมพ์นาราดึงมือเพื่อนออกจากการเกาะกุม ก่อนจะสาวเท้าเข้าไปแทรกกลางระหว่างพี่ชายกับนางเอกเบอร์หนึ่งของเมืองไทยในทันที
“อุ๊ย! เฮีย พิมพ์กำลังคอแห้งอยู่พอดีเลย” พิมพ์นารารีบดึงแก้วเครื่องดื่มจากมือพี่ชายที่ดาราวดีส่งให้มาดื่มรวดเดียวจนหมด ก่อนจะเช็ดปากทำท่าเอร็ดอร่อยเสียเต็มประดา ทั้งๆ ที่ไม่ชอบรสชาติเครื่องดื่มแอลกอฮอล์พวกนี้เลยจริงๆ
“เป็นเด็กเป็นเล็ก หัดดื่มเหล้า ไปหัดมาจากไหน เพื่อนเราหรือไง” พันกรดุน้องสาว แม้จะรู้ดีว่าพิมพ์นาราเข้ามาขัดขวางการพูดคุยของเขากับดาราวดี ซึ่งเขาก็รำคาญนางเอกสาวเต็มที แต่ก็ยอมคุยด้วยตามมารยาท ไม่คิดว่าน้องสาวตัวแสบจะมาแย่งเครื่องดื่มดีกรีแรงจากมือเขาไปดื่มเสียหมดแก้วแบบนี้
“ว่าบัวอีกแล้ว พิมพ์เพิ่งเคยดื่มเป็นครั้งแรกก็ตอนนี้แหละ แค่กๆ” พิมพ์นาราบอกพี่ชายก่อนจะไอติดกันหลายครั้ง ดื่มเข้าไปก็รู้สึกแปลกๆ พิกล นอกจากอาการพะอืดพะอมแล้ว เธอยังรู้สึกร้อนวูบวาบไปหมด
..นี่เธอเป็นอะไรไปนี่!!!
“เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมหน้าแดงจัดแบบนั้น” พันกรเอ่ยถามน้องสาวเพราะเหล้าแค่แก้วเดียวไม่น่าจะทำให้น้องสาวมีอาการแปลกๆ แบบนี้ เขารีบยกมือขึ้นทาบกับหน้าผากของน้องสาวเพื่อเช็กอาการ
แต่พิมพ์นาราสะดุ้งสุดตัว ก่อนจะปัดมือพี่ชายออกห่าง
- Writer
