แค่เพื่อนจริงดิ..?

ช่วยเป็นเมียให้เพื่อน

บ้านอัศวกานต์

อั๋นขับรถมาจอดที่หน้าบ้านตัวเองแล้วแต่แป้งก็ยังไม่กล้าเดินลงไป เพราะรู้สึกแปลกๆที่วันนี้เธอต้องเดินเข้าไปในบ้านหลังนี้ในฐานะเมียของเพื่อน ทั้งที่ตัวเธอเองก็เคยมาที่นี่แล้วแต่มาฐานะของเพื่อนสนิทเท่านั้น

"เข้าไปในบ้านกันเถอะ.."

"ถ้าเตี่ยกับม๊านายไม่เชื่อว่าเรา 2 คนคบกันจริงๆละนายจะทำยังไง..?"

"แต่เรามีทะเบียนสมรสแล้วนะ ยังไงเตี่ยกับม๊าก็ต้องเชื่อ.."

"..."

"เอานะ เธอก็แค่เล่นให้เนียน แสดงให้เหมือนว่าเรา2คนคบกันจริงๆแค่นี้เตี่ยกับม๊าก็เชื่อแล้ว.."

"อืม..ฉันจะพยายามแล้วกัน"

"ไปเถอะ..เข้าไปในบ้านกัน"

เขาเปิดประตูแล้วก็ลงมาจากรถ เดินอ้อมไปเปิดประตูรถให้เธอแล้วยื่นมือไปกุมมือเธอไว้ เธอจึงหันมามองที่มือของเขาด้วยความตกใจ

"เข้าไปในบ้านกันเถอะที่รัก.."

"อืม.."

เธอเล่นไปตามน้ำที่เขาแสดงแล้วเดินเข้าไปในบ้านเดินจูงมือตามเขาเข้าไปในบ้านพร้อมกัน

"อ้าว.! หนูแป้ง."

"สวัสดีค่ะม๊า.."

แม่ขงอั๋นเห็นแป้งเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับอั๋นก็ทักทายเธอทันที

"นี่อย่าบอกม๊านะว่าอั๋นชวนแป้งมาทานข้าวที่นี่ด้วย.?"

"ค่ะม๊า.."

"ทำไมอั๋นไม่บอกม๊าเลยว่าจะชวนเพื่อนมาทานข้าวที่บ้านด้วย ม๊าจะได้จัดโต๊ะไว้รอ..?"

"เอ่อ..คือ"

"ไม่ต้องจัดเพิ่มหรอกครับม๊า..แค่นั้นก็ครบคนแล้วครับ.."

"จะครบได้ไงถ้าหนูแป้งทานด้วยก็ไม่พอนะซิ ไม่ได้หละเดี๋ยวม๊าต้องรีบไปบอกแม่บ้านให้จัดโต๊ะเพิ่มก่อน."

"ม๊าครับ..ม๊าเดี๋ยวครับ."

ม๊าของเขาพูดจบก็รีบเดินไปทันทีโดยไม่ฟังเสียงเรียกของเขาเลย

"สงสัยจะยังไม่เนียนพอ งั้นเราขอโทษนะ.."

เขาพูดจบก็ยกแขนขึ้นมาโอบไหล่เธอทันที จนเธอทำหน้าตกใจ

"นี่นาย..?"

"ก็ม๊าเรายังดูไม่ออกเลยนี่ว่าเราเป็นแฟนกัน เราก็เลยต้องทำให้เนียนมากกว่านี้..ขอโทษนะขอโอบหน่อยนะ"

"ก็โอบไปแล้วนี่ยังจะมาขออะไรอีก."

เขายิ้มให้เธออย่างหน้าตาทะเล้น แล้วก็พาเธอเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นของบ้านที่มีพวกพี่ๆของเขากำลังนั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน

"สวัสดีครับทุกคน.."

"..."

ทุกคนที่กำลังนั่งคุยเล่นกันอยู่ก็หันมามองที่อั๋นและแป้งที่เดินโอบกันมา

"ไหนบอกว่าจะพาแฟนมาเปิดตัวไง..?"

เฮียอ้นเห็นเขายืนโอบไหล่แป้งอยู่แต่ก็ยังถามหาแฟนจากเขาอีก

"นี่พวกเรามากันครบทีมเพราะหวังว่าจะได้มาเจอหน้าแฟนลื้อนะ..ไหนละแฟนลื้อนะ.?"

เฮียอาร์มก็ถามด้วยอีกคน

ทั้งอั๋นและแป้งรู้สึกอึ้งๆไป นี่ทำขนาดนี้แล้วพวกเฮียๆยังดูไม่ออกอีกหรอเนี่ย

"นี่พวกเฮียไม่เห็นหรอ..?"

"เห็นอะไร แฟนลื้อนะหรอไหนละอยู่ไหนละพามาซิ นี่พวกเฮียเห็นแต่แป้งพื่อนสนิทลื้อเนี่ยยังไม่เห็นหน้าแฟนลื้อเลย..ไปพาแฟนลื้อมาซักทีซิ.."

"ก็แป้งนี่ไงครับ แฟนผม.."

"อย่ามาอำนะ.ไปพาแฟนลื้อมาเร็วๆพวกเฮียรอดูอยู่"

"แป้งนี่แหละครับคือแฟนผม เราคบกันครับ.."

"ไม่จริงอะไม่เชื่อ.."

"จริงๆครับ แป้งเป็นแฟนผมจริงๆ.."

"ใครจะไปเชื่อ พวกลื้อ2คนเป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน แล้วลื้อเองก็ชอบจี๊ดที่เป็นเพื่อนสนิทกับแป้งมาตลอด แล้วจู่ๆพวกลื้อ2คนจะไปคบกันได้ยังไง..?"

"อย่ามาอำพวกเฮียเลย พวกเฮียไม่เชื่อหรอกนะ..นี่กลัวถูกเตี่ยจับคู่ให้ถึงขนาดมาหลอกพวกเฮียเลยหรอ..?"

"เปล่านะครับ ผมไม่ได้อำจริงๆ.."

เขาเดินจูงมือพาแป้งเข้าไปใกล้ๆพวกเฮียๆเพื่อทำให้พวกเขาเชื่อ

"จริงหรอแป้ง นี่แป้งคบกับอาอั๋นจริงหรอ.?"

เฮียอ้นหันไปถามแป้งด้วยความสงสัย

"ค่ะเฮียอ้น แป้งคบกับอั๋นจริงๆค่ะ."

"พูดจริงหรอเนี่ย.?"

"ใช่ เรา2คนคบกันจริงๆ.."

เฮียทั้ง 2 คนของเขามองหน้ากันอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง จึงอยากพิสูจน์

"ถ้าพวกลื้อ2คนเป็นแฟนกันจริง งั้นจูบปากกันให้พวกเฮียดูหน่อย..?"

"ห่ะ..?"

"..."

"เฮียจะบ้าหรอ..ใครมันจะกล้าเล่า.?"

"จะอายทำไมนี่ก็เฮีย.."

เฮียอ้นชี้ไปที่เฮียอาร์ม

"นี่ก็เฮีย.."

ส่วนเฮียอาร์มก็ชี้ไปที่เฮียอ้น

"พวกเฮียใช่ใครที่ไหน ก็แค่จูบกันเอง."

"แต่ว่า.."

"ถ้าพวกลื้อไม่จูบพวกเฮียก็ไม่เชื่อ.."

"..."

เขาหันมามองหน้าแป้งอย่างรู้สึกเกรงใจเธอ

"เร็วๆซิ.."

"ห่ะ.?"

"จะจูบก็รีบจูบมัวยืนนิ่งอยู่ได้.."

"..."

เขาอึ้งกับคำพูดของเธอเพราะไม่คิดว่าเธอจะยอม

"เฮียรอดูอยู่นะ จูบแบบเด็กอนุบาลไม่เอานะ..ถ้าจูบแบบนั้นเฮียไม่เชื่อหรอก.."

เฮียอ้นพูดกับพวกเขา มันเลยยิ่งทำให้เขาหนักใจ

"..."

เขามองจ้องหน้าเธออย่างรู้สึกเกรงใจเธอแต่ก็ต้องทำเพื่อทำให้พี่ชายของเขาเชื่อ และถ้าพี่ชายของเขาเชื่อก็จะมีคนไปบอกเตี่ยและถ้าเตี่ยเชื่อเขาก็จะไม่ต้องโดนเตี่ยจับคู่อีกต่อไป

เขาและเธอยืนจ้องหน้ากันนิ่งๆเดินขยับตัวเข้าหากันแล้วยื่นหน้าเข้าไปกันมากขึ้น แล้วริมฝีปากของเขาก็ได้สัมผัสกับริมฝีปากของเธอด้วยความนุ่มนวล

....

ช่วยเพื่อนแหละ ดูออก