แค่เพื่อนจริงดิ..?

เพื่อนก็คือเมีย

บ้านอัศวกานต์

ลูกชายทั้ง 3 คนของครอบครัวอัศวกานต์มารวมตัวกันที่ห้องอาหารพร้อมหน้าพร้อมตา โดยมีภรรยาของพี่ชายทั้ง 2 คนของอั๋นมาร่วมทานอาหารด้วย

"พี่ไม่คิดเลยนะว่าแป้งกับอั๋นจะคบกันจริงๆ..?"

ภรรยาของเฮียอ้นถามทั้ง 2 คนขึ้น

"ใช่..พวกพี่ก็เห็นอั๋นกับแป้งเป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน ไม่คิดเหมือนกันว่าจะหันมาชอบกันเอง.."

ภรรยาของเฮียอาร์มก็ถามขึ้นอีกคน

"มองหาใครแล้วก็ไม่มีใครแล้วนี่ครับ..เพื่อนๆรอบตัวผมก็หนีไปแต่งงานกันหมดแล้ว.."

แป้งหันมามองหน้าอั๋นอย่างขัดใจในคำตอบเขา

"พูดแบบนี้แป้งเขาเสียใจแย่เลยนะอั๋น.."

"ไม่หรอกครับ แป้งเขาไม่ได้เป็นคนคิดมากแบบนั้นนะครับ..จริงไหมแป้ง.?"

"อืม.."

เธอตอบได้แค่นั้นแล้วก็หันมายิ้มให้ภรรยาของพวกเฮียๆ ทุกคนนั่งคุยกันเพลินจนพ่อกับแม่ของพวกเขาเดินเข้ามาในห้องอาหาร

"เตี่ยกับม๊ามาแล้ว.."

ทุกคนก็รีบลุกขึ้นต้อนรับพ่อกับแม่ของพวกเขากัน ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม จนพ่อของเขาหันไปเห็นแป้งยืนอยู่ข้างๆลูกชายคนเล็กก็มองด้วยความสงสัย ว่าเธอมาทำอะไรที่นี่

"นี่อาแป้งนี่..?"

"สวัสดีค่ะเตี่ย.."

"นี่ลื้อมาทานข้าวด้วยหรอ..?"

"ค่ะเตี่ย.."

"ม๊าให้แม่บ้านจัดจานให้เพิ่มแล้ว ทานให้เต็มที่นะ.."

"ขอบคุณค่ะม๊า.."

เธอส่งยิ้มให้กับพ่อกับแม่ของเขา แต่พ่อของเขากลับมองมาที่ใบหน้าของเธอแปลกๆ แล้วก็หันไปถามลูกชายคนเล็กทันที

"อาอั๋น..แล้วไหนละเมียลื้อ..?"

เขาได้ยินเสียงพ่อเรียกก็สะดุ้งทันที

"ครับ..?"

"ลื้อบอกจะพาเมียมาแนะนำให้อั้วรู้จักไม่ใช่หรือไง ไหนละเมียลื้อ..?"

"..."

"นั่นซิ..นี่เตี่ยกับม๊ารอดูหน้าว่าที่สะใภ้คนเล็กอยู่นะ."

เขาหลับตาลงใช้ความกล้าแล้วลืมตาขึ่นตัดสินใจบอกพ่อแม่ของเขาออกไป

"แป้งครับ แป้งนี่แหละครับเมียของผม."

"อะไรนะ..?"

ม๊าของเขาอึ้งตาค้างกับสิ่งที่ได้ยิน

"ลื้ออย่ามาพูดจาโกหกอั้วแบบนี้ ลื้อกับอาแป้งจะเป็นผัวเมียกันได้ยังไง ในเมื่อพวกลื้อเป็นเพื่อนกัน..?"

"เราอยู่ด้วยกันแล้วครับ ตอนนี้แป้งย้ายเข้ามาอยู่คอนโดเดียวกับผม..เราคบกันจริงๆครับ"

"นี่ลื้อเอาอาแป้งมาหลอกอั้ว เพราะไม่อยากแต่งงานกับคนที่อั้วหาให้ใช่ไหม..?"

"เปล่านะครับเตี่ย..ผมพูดจริงๆแป้งเป็นเมียผมแล้วจริงๆ.."

"อั้วไม่เชื่อ.."

"..."

พ่อของเขายืนกรานว่าไม่เชื่อท่าเดียว จนเขาต้องใช้แผนเด็ดงัดหลักฐานขึ้นมาโชว์

"ถ้าเตี่ยไม่เชื่อก็ดูนี่ครับ.."

เขายื่นซองเอกสารให้เตี่ยกับม๊าตรงหน้า จนพวกเฮียๆอยากรู้ว่าใน.องนั้นเป็นเอกสารอะไร

"นี่มัน..?"

"ทะเบียนสมรสหรอ..?"

"ครับ..ทะเบียนสมรส..เตี่ยเชื่อแล้วใช่ไหมครับว่าผมกับแป้งเราเป็นผัวเมียกันแล้วจริงๆ..?"

"..."

พ่อของเขายืนอึ้งกับทะเบียนสมรสของลูกชายคนเล็ก เพราะไม่คิดว่าเขาจะใช้แผนนี้เพื่อให้หลุดจากการคลุมถุงชน

"อั้วไม่เชื่อ..จนกว่าลื้อกับอาแป้งจะมีหลานให้อั้ว"

"อะไรนะครับ..?"

เธออึ้งตาค้างทันทีกับข้อเสนอของพ่อเขา รู้สึกหนักใจขึ้นมาเพราะเธอกับเขาจะมีลูกกันได้ยังไง ในเมื่อพวกเขาแต่งงานกันแค่หลอกๆเท่านั้น

"ถ้าลื้อกับอาแป้งเป็นผัวเมียกันจริงๆก็ต้องมีหลานให้อั้วได้ซิ.."

"แต่ว่าเตี่ยครับ.."

"เมื่อไหร่ที่อาแป้งท้อง อั้วจะเลิกยุ่งกับชีวิตลื้อและจะไม่เข้าไปยุ่งกับลื้ออีกเลย..แค่มีหลานให้อั้วแค่นี้ทำได้ไหม.?"

"..."

...

คอนโดของอั๋น

"เธอจะเก็บเสื้อผ้าไปไหน..?"

เมื่อเธอเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของเขาก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าทันที เขาจึงเดินมาถามด้วยความแปลกใจ

"ฉันจะกลับคอนโด.."

"ถ้าเธอกลับไปเตี่ยเราจับได้แน่ๆ.."

"แล้วจะให้ฉันทำยังไงละให้ฉันมีลูกกับนายหรอ..? คนนะไม่ใช่ปลากัดที่จะมองตากันแล้วก็ท้องได้นะ.."

"..."

"สิ่งที่นายขอให้ฉันช่วย ฉันก็ทำให้หมดแล้วแต่สิ่งที่เตี่ยนายต้องการฉันว่ามันมากเกินไป.."

"เรารู้ว่ามันมากไป แต่ให้เราคิดก่อนได้ไหมว่าเราจะจัดการยังไง.."

"ยังไง..?"

"เรายังนึกไม่ออก.."

"งั้นนายก็ควรบอกความจริงกับพ่อนายไปซะ แล้วก็ไปแต่งงานกับคนที่พ่อนายหาให้..แค่นี้ก็จบแล้ว"

"เราไม่อยากแต่งงานกับคนที่เราไม่ได้รักนี่.."

"..."

"นะแป้ง อย่าเพิ่งไปเลยนะเรากำลังหาทางออกกับเรื่องนี้อยู่ ช่วยเราก่อนเถอะนะเราขอร้อง..?"

"..."

เขาเดินมาใกล้ๆจับมือเธอไว้และส่งสายตาอ้อนวอนไปให้เธอ

"ก็ได้..แต่ฉันบอกเลยนะ ฉันไม่มีวันท้องให้นายเด็ดขาด.."

"อืม.."

....

ก็คบกันไปเลย จะได้ท้องง่ายๆ