ทวงรักมังกร (เดวิด+ไข่มุก nc20+)

ตอนที่ 5 เริ่มต้นแก้แค้น

ตั้งแต่วันที่เฮียเดวิดไปดักรอฉันแล้วลากมาที่คอนโดของเขาฉันก็ไม่ได้กลับไปที่คอนโดตัวเองอีกเลย เขาบังคับให้ฉันอยู่ที่นี่ โดยมีลูกน้องเฝ้าอยู่หน้าประตูตลอดเวลา ส่วนถ้าจะไปเรียนลูกน้องของเฮียก็จะเป็นคนไปส่งไปรับ เรียกได้ว่าฉันขาดอิสระโดยสิ้นเชิง จนตอนนี้เป็นเวลาสองอาทิตย์แล้วที่ฉันอยู่ที่นี่ และเป็นสองอาทิตย์ที่ฉันไม่ได้เห็นหน้าเฮียอีกเลย

แกร็ก! กลางดึกในขณะที่ฉันกำลังนอนพลิกตัวไปมาอยู่ในห้องนอนใหญ่ ก็ได้ยินเสียงเหมือนคนเปิดประตูข้างหน้า ฉันลุกขึ้นไปเปิดประตูดู ก็เห็นคนที่พึ่งเข้ามา

"เฮีย"

ฉันเรียกเจ้าของคอนโดทันทีที่เห็นเขา

"อุ้ย คุณเดวิดคะ ผู้หญิงคนนี้ใครเหรอคะ เมียคุณรึเปล่า"

เสียงแหลม ๆ ของผู้หญิงที่อยู่ในชุดวับแวมที่มากับเฮียเดวิดถามขึ้น เมื่อเธอเห็นฉันยืนอยู่หน้าห้องนอน

"แค่เด็กข้างบ้านน่ะ อย่าไปสนใจเลย"

เฮียพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยพร้อมปรายสายตามามองฉันก่อนจะหันกลับไป

"เข้าไปสิ จะยืนทำบื้ออะไร หรืออยากจะเห็นฉันเอากัน"

น้ำเสียงหงุดหงิดออกคำสั่งให้ฉันกลับเข้ามาในห้อง สองขาเล็กก้าวกลับมาอย่างรวดเร็ว ประตูห้องปิดลงแต่ยังคงเปิดแง้มไว้พอให้เห็นเหตุการณ์ข้างนอก

เฮียเดวิดเริ่มเล้าโลมผู้หญิงคนนั้น ไม่นานเขาก็ถอดชุดสั้น ๆ ของเธอออกจากตัว ตามด้วยดูดกินตามตัวเธออย่างหื่นกระหาย น้ำตาฉันไหลออกมาตอนไหนก็ไม่รู้ รู้แต่เพียงมันรู้สึกเจ็บหน่วงอยู่ในหัวใจ จากนั้นเฮียก็ปลดเสื้อผ้าตัวเองออก แล้วเริ่มบรรเลงเกมส์สวาทอย่างเร่าร้อนที่โซฟาห้องนั่งเล่น ฉันยกมือเล็กของตัวเองขึ้นมาปิดปากไว้เพื่อไม่ให้เสียงสะอื้นดังออกมา มีแวบหนึ่งที่รู้สึกได้ว่าเฮียหันมาทางประตู้ห้องที่ฉันเปิดแง้มไว้ แล้วกระตุกยิ้มมุมปาก เขารู้ รู้ว่าฉันดูอยู่แต่เขาก็ยังตั้งใจที่จะทำตรงนี้เพื่อจะให้ฉันเห็น มันเจ็บ เจ็บที่หัวใจจนเหมือนจะขาด ไม่มีวันไหนที่ฉันจะลืมหรือเลิกรักเฮียเลยสักครั้งแม้แต่วันที่เขาทรมานทั้งร่างกายและจิตใจของฉัน ต่างจากเขาที่เปลี่ยนไปเป็นคนละคน ที่พยายามทำทุกอย่างให้ฉันเจ็บปวด โดยที่ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันทำผิดอะไร ฉันปิดประตูห้องลงจนสนิทเมื่อไม่สามารถทนดูลีลาบาดตานั้นได้อีกต่อไป ขาสองข้างไม่มีแรงจะยืน ฉันทรุดลงนั่งพิงกับประตูห้องร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง แต่เฮียคงไม่ได้ยินหรอก เพราะตอนนี้เสียงครางด้วยความเสียวกระสันของคนสองคนมันดังไปทั่วห้องจนกลบเสียงร้องไห้

//////

นี่เป็นการเริ่มต้นการแก้แค้น ผมตั้งใจจะให้ผู้หญิงคนนั้นเห็น ดวงตาสั่นไหวที่มองออกมาจากช่องประตูที่แง้มอยู่นั่นแหละคือสิ่งที่ผมต้องการ เธอจะต้องเจ็บปวดเหมือนกับที่ผมเคยรู้สึก

ผมสั่งให้ผู้หญิงที่ผมหิ้วมากลับไปทันทีหลังจากเสร็จกิจ สองขายาวก้าวไปหยุดหน้าประตูห้องนอนใหญ่ที่เธออยู่ข้างใน เสียงสะอื้นร้องไห้ยังดังอยู่หลังประตูบานนั้น ผมยืนหยุดนิ่งอยู่ตรงนั้น มันแปลก แปลกที่ตรงหัวใจของผมเองก็รู้สึกหน่วง ๆ เมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ปานจะขาดใจของไข่มุก ผมมันคงขี้สงสารเกินไปสินะ

ไม่รู้นานแค่ไหนที่ผมยืนอยู่หน้าห้องนอนโดยที่ไม่ได้ขยับไปไหน ได้สติอีกทีก็ตอนที่รู้สึกว่าไม่ได้ยินเสียงร้องไห้นั่นแล้ว เมื่อเปิดประตูเข้าไปดูก็เห็นเธอนอนหลับอยู่บนเตียงนอน ในห้องที่มีแสงไฟสลัวพอที่จะได้เห็นใบหน้าสวยคม แต่ดวงตาคู่นั้นกลับเต็มไปด้วยคราบน้ำตาที่ยังไม่แห้งดีด้วยซ้ำ เสียใจเหรอ เจ็บอย่างนั้นเหรอ หึ! นี่มันแค่เริ่มต้นไข่มุก

ผมปลีกตัวออกจากตรงนั้นแล้วไปอาบน้ำชำระร่างกาย หลังจากเรียบร้อยก็เอนตัวลงนอนบนที่นอนเดียวกันกับเธอ ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมจะต้องให้เธอมานอนห้องเดียวกัน ทั้งที่คอนโดมีตั้งสามห้องนอน คงเป็นเพราะผมต้องการเห็นความเจ็บปวดของเธอตลอดเวลาล่ะมั้ง

.....

พรึ่บ! อยู่ดี ๆ ไข่มุกก็พลิกตัวนอนหันหน้ามาทางผม ใบหน้าของเธอห่างจากอกผมไม่ถึงคืบ กลิ่นหอมเฉพาะตัวของเธอมักจะดึงผมลงไปในภวังค์ มันเป็นกลิ่นที่ผมไม่เคยเจอจากผู้หญิงคนไหนมาก่อน ในขณะเดียวกันมังกรที่พึ่งเสร็จกิจมาหมาด ๆ ดันตื่นขึ้นมาอีกครั้งแค่ได้กลิ่นจากตัวเธอ บ้าชิบ!

ผมพลิกตัวไข่มุกให้นอนหงาย แล้วจัดการถอดชุดนอนกระโปรงของเธอออกทันที

"เฮีย จะทำอะไรน่ะ!"

เสียงร้องทักเอ่ยขึ้นเมื่อเจ้าของร่างตื่นขึ้นมาเห็นผมกำลังดันท่อนมังกรเข้าไปข้างในร่องรักของเธอ

"จะเอาเธอไง อยู่นิ่ง ๆ"

"เฮียปล่อย อย่ามาแตะต้องมุก"

น้ำเสียงราบเรียบไร้ซึ่งการโวยวายเหมือนทุกครั้ง ทำให้ผมต้องหยุดการกระทำลงก่อน

"ทำไมฉันถึงจะแตะต้องเธอไม่ได้ วิเศษมาจากไหน จะว่าซิงก็ไม่ใช่"

เหมือนคำพูดของผมจะแทงใจดำ ไข่มุกลุกขึ้นผลักผมออกด้วยแรงทั้งหมดที่มี แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมขยับไปไหน

"ใช่ มุกมันไม่ซิง มุกมันไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์ผุดผ่องมาจากไหน แต่อย่างน้อยมุกก็ไม่ได้มั่วกินไม่เลือกเหมือนเฮีย"

คำพูดพร้อมสายตาเหยียดหยามที่เธอส่งมาให้ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นสายตาแบบนี้จากเธอ

"หึ อย่างนั้นเหรอ งั้นดูซิว่าเธอจะทนได้มากแค่ไหน"

พูดจบผมผลักร่างเล็กนั่นนอนลงกับที่นอน จับสองขาตั้งขึ้นแล้วดันท่อนมังกรที่ตื่นอยู่เข้าไปจนสุดทันที สองมือยกขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้แน่นเพื่อไม่ให้เสียงเล็ดลอดออกมา ผมเร่งขยับเอวซอยรัวถี่ทันที จะว่าโกรธที่เธอด่าผมก็ไม่เชิง แต่เป็นอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่านจนควบคุมตัวเองไม่ได้ต่างหาก ทุกครั้งที่ท่อนเนื้อมันเข้าไปสัมผัสข้างใน ร่างกายของผมก็ร้อนเร่าเหมือนจะระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ

ผมดึงสองมือเล็กที่ปิดปากตัวเองออกแล้วตรึงไว้กับที่นอน

"คราง ฉันบอกให้เธอคราง"

ไร้เสียงตอบกลับจากคนใต้ร่าง เธอยังคงนอนนิ่งแม้ว่าผมจะกระแทกกระทั้นแค่ไหนก็ตาม

"โธ่เว้ย!! ฉันบอกให้เธอคราง!"

อารมณ์เริ่มเดือดดาลเมื่อคนตัวเล็กไม่ทำตามคำสั่ง ผมยิ่งเร่งจังหวะหนักขึ้นเร็วขึ้น ปากบางเม้มแน่นจนเป็นเส้นตรง มีเลือดซึมอยู่ตามรอยเม้ม นี่เธอยอมกัดปากตัวเองเพื่อที่จะขัดใจผมอย่างนั้นเหรอ

ผมตอกท่อนเนื้อเข้าออกอยู่อีกไม่กี่ครั้งมังกรก็พ่นน้ำขาวขุ่นเข้าไปข้างในร่องรักของเธอ ทุกครั้งที่ผมมีอะไรกับคนอื่น ผมจะป้องกันตลอด แต่กับเธอผมไม่เคยคิดจะใช้ด้วยซ้ำ

ผมถอนแก่นกายออก ก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้องน้ำชำระร่างกายแล้วใส่เสื้อผ้า

จากนั้นก็โทรสั่งให้ลูกน้องเอารถมารับไปที่คลับ ระหว่างที่ผมนั่งรถอยู่ ในหัวก็พาลแต่คิดถึงใบหน้าเรียบเฉยไร้อารมณ์ของไข่มุก ผมเกลียด เกลียดความรู้สึกแบบนี้ที่สุด เกลียดเวลาที่ผมแคร์ว่าเธอจะรู้สึกยังไงกับผม

////////////