Napatigil ako at napatitig sa mga mata niya, hindi ko inaasahan ang mga lumabas sa bibig niya. Hindi man iyon ang pinapangarap kong marinig mula sa mga labi niya pero sumaya ng konti yung puso ko at nagkaroon ng pag-asa. May progress na sa pagsasama naming dalawa, na kahit papano'y hindi pa rin ako ganun ka talo at ang konting iyon ay pwedeng mapunan pa pero sa kabilang bahagi, yung puso ko ‘di ko mapigilan na mangamba dahil sa isang salitang ginamit niya.
“Pero ba’t may konti?” wala sa sariling tanong ko.
“Damn, after everything I said yung word na yan lang ang nabigyan mo ng pansin-”
“Kung ganun, hindi ka pa sigurado sa nararamdaman mo para sa akin?” sinagot niya ko ng tanong, sasagutin ko rin siya ng tanong. Napahinto siya sa pagsasalita. Mas sumersoyo ang kanyang mukhang at mga mata
