“ทำไมฉันต้องปล่อย ในเมื่อฉันมีสิทธิ์ในตัวเธอเต็มที่!”
“คุณบ้าไปแล้วหรือไง ทำไมคุณถึงได้ทำกับฉันแบบนี้ ไหนคุณบอกว่าขยะแขยงที่จะแตะต้องฉัน บอกว่าฉันร่านกร้านผู้ชายมั่วผู้ชายไม่เลือกหน้า แล้วทำไมคุณถึงได้กลืนคำพูดตัวเอง!” คนถูกกระทำตะโกนลั่นอย่างเหลืออด
“ฉันไม่ได้โง่พิมพ์วลัญช์ ทำไมฉันจะไม่รู้ว่าเธอยังไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน”เสียงเข้มบอกสบตาคนใต้ร่าง
คนฟังอึ้งพูดไม่ออก แล้วยังไงเหรอ เพราะแบบนี้เขามีสิทธืทำอะไรตามใจก็ได้ใช่ไหม
“คุณมันใจร้าย...”
เขาส่ายหน้า “เปล่าเลยพิมพ์”
ดวงตาสบมา หญิงสาวสะท้าน ใบหน้าคมโน้มเข้าหา จับจ้องริมฝีปากบางชิมมันด้วยความเสน่หา พิมพ์วลัญช์ร้องครางประท้วง
“อื้อ..”
มือหนาเริ่มลูบไล้ไปที่เนื้อนวล แต่ก็ต้องชะงักเมื่อรับรู้ได้ถึงความร้อน ธานต์เมธาถอนริมฝีปากมองใบหน้าเรียวกำลังแดงก่ำกายแกร่งผละห่าง คนตัวเล็กชะงักกับท่าทีที่เปลี่ยนไปลุกนั่งรีบจัดเสื้อคลุมให้เรียบร้อ
