พิมพ์วลัญช์เชิดหน้าขึ้นแม้ว่าใจหล่อนกำลังเต้นระรัวด้วยความกลัว แต่จะไม่มีวันยอมให้เขามามีอำนาจเหนือจหล่อนอีก คำขู่เขาใช้ได้แค่เมื่อก่อนเท่านั้นแต่เวลานี้มันใช้กับหล่อนไม่ได้อีกแล้ว
“ก็เอาสิ! ฉันกลับมาคราวนี้เพราะฉันคิดว่าฉันพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับคุณ และคราวนี้ฉันก็พร้อมที่จะสู้กับคุณ ไม่ว่าคุณจะทำอะไร! ฉันก็พร้อมจะสู้กับคุณทุกวิถีทาง!”หญิงสาวท้าทาย
“งั้นหรือ งั้นฉันขอเริ่มเกมของเราตั้งแต่ตอนนี้เลยแล้วกัน!”
ร่างสูงโอบรัดกระชับร่างบางให้แน่นยิ่งขึ้น ใบหน้าของเขาโน้มลงมาอย่างรวดเร็ว พิมพ์วลัญช์ไม่ทันตั้งตัวริมฝีปากบางจึงถูกเขาครอบครองด้วยความรุนแรงอย่างง่ายดาย ริมฝีปากสีชมพูเคลือบลิปสติกบางๆ ถูกบดขยี้ด้วยความโกรธ แม้ดิ้นรนแต่หล่อนกับเขาเรี่ยวแรงต่างกันเหลือเกิน จึงได้แค่ครางอู้อี้เพื่อประท้วง แต่ธานต์เมธไม่ได้หยุดการกระทำนั้น จนเมื่อควานหาความหวานจนพอใจคนถูกจาบจ้วงจึงถูกผลักออกจนแทบล้มทั้
