Nag-usap lang kami ni Zian saglit at hindi nagtagal ay nakauwi na rin ang kuya ko ngunit kaagad na kumunot ang aking noo dahil hindi na nito kasama si Ariel. Sinalubong ko siya at tinanong. “Kuya, nasaan na si Ariel?”
“Pasensya ka na, Erin pero biglaan po kasi ang nangyari. Naaksidente ang kapatid nito kaya kinuha na siya ng kanyang mga magulang kanina. Sinubukan kitang tawagan pero hindi ka ma-kontak, eh.”
“Umalis siya ng hindi nagpapaalam?”
“Emergency kasi. Hayaan mo at tatawag din iyon mamaya,” paniguro ng kapatid ko.
“Sana nga kasi kinakabahan ako. Baka matulad ng dati na bigla na lang siyang maglaho,” nabahala kong wika. Nakaka-trauma kasi ang nangyari. Ilang taon din akong naghintay na hanapin niya ako ngunit hindi iyon nangyari. “Baka ten years na naman ang hihintayin ko net
