“ไหนๆ เอ็งบอกข้าสิว่าไปได้ยินมาจากใคร ข้าจะไปด่ามันเอง ก็รู้กันอยู่แล้วว่านายหัวถูกปรักปรำ มันจะพูดกันอีกทำไม ใครมันบอกเอ็งนังเมี่ยง ไหนเอ็งพูดมาสิ”
“เอ่อ... พี่นวลอย่ารู้เลย เดี๋ยวมันก็ไม่เล่าอะไรให้ฉันฟังพอดี แล้วสรุปนายหัวถูกปรักปรำจริงๆ เหรอ”
“ก็จริงสิวะ หรือเอ็งไม่เชื่อข้า”
“โธ่! ถ้าไม่เชื่อจะมาถามเหรอ ไม่งั้นฉันก็เชื่อพวกมันไปแล้วสิ”
“พวกมัน... แปลว่ามันมีหลายคนเลยเหรอวะที่นินทานายหัวแบบเนี้ย ไม่ได้การแล้ว ข้าต้องไปบอกพี่ใหญ่ว่ามีไอ้พวกนอกคอกมาทำงานที่นี่ ถ้ามันไม่คิดถึงบุญคุณของนายหัวที่ให้ข้าวให้น้ำพวกมัน มันก็ไม่ต้องทำงานที่นี่แล้ว ให้ย้ายไปอยู่กับไอ้มังกรให้หมด” นวลพูดอย่างมีอารมณ์มากขึ้น เพราะคิดว่ามีคนว่านายหัวไกรแบบนั้นจริง
“ไม่ต้องหรอกพี่ แค่พี่นวลบอกฉัน ฉันจะไปอธิบายให้พวกมันฟังเอง พี่นวลมันคนใน ไปอธิบายมันก็ต้องคิด
