“จะบ้าไปใหญ่แล้วไกร หน้าตาหล่อนเป็นไงก็ไม่รู้ อ้วนเป็นตุ่ม สิวเขรอะ ฝ้าตรึม หรือสาวทอมมาเองก็ไม่รู้ และอีกอย่างรู้ได้ไงว่าแม่นี่ไม่คุ้นคาวโลกีย์ หล่อนอาจจะเจนสนามก็ได้ใครจะรู้ คิดอะไรไม่เข้าท่า เฮอะ!”
ไกรส่ายศีรษะกับความคิดไม่เข้าท่าของตัวเอง ที่ยังไม่ทันได้เห็นหน้านักข่าวสาวตามที่นฬปบอก แต่กระแสอารมณ์บางอย่างในร่างกายก็โลดแล่นคิดกับเธอไปไกลกว่าที่ควรซะแล้ว ทั้งที่ไม่รู้สักนิดว่าแม่นักข่าวสาวนั่นเป็นยังไงกันแน่ จะสาวหรือจะแก่ จะอ้วนหรือจะผอม ขาวอมชมพู ผิวสองสี หรือว่าดำเป็นถ่าน แต่แค่คิดถึงความท้าทายที่เจ้าหล่อนกล้ามาหาข่าวถึงที่นี่เขาก็ตื่นเต้นซะแล้ว
หรือว่ามันจะคือความแปลกใหม่ที่ไม่คุ้นเคย ของแปลกกลิ่นที่มักกระตุ้นต่อมรับความรู้สึกของเขาอยู่เรื่อย เพราะอย่างนี้แหละเขาถึงเลือกที่จะไม่กินของซ้ำ แค่ครั้งเดียวก็เกินพอสำหรับกันและกัน แต่สำหรับแม่นักข่าวคนนี้ แค่อายุพอเหมาะ หน้าตาและหุ่นพอ
