Kalbine kulak vermeli insan, yanlışa sürüklese de en doğruyu o söyler. Ben kalbime kulak veremeyecek kadar taşlaşmış bir kalbe sahiptim. Kimseyi seçemiyordum, kimseye ilgi göstermek içimden gelmiyordu. Şu kalbime sığdırdığım yalnızca üç kişi vardı. Peri, Ayşenur ve babam. Annem bile kalbimin dışında bir yerlerde kalıyordu.
Onu bir türlü sevemiyor, ısınamıyordum.
Nedenini de bilmiyordum. Sanırım bunca yıl gözüne girmeye çalışmış ve başarısız olmuş olmak beni ondan uzaklaştırmıştı.
Şimdi ise hiç beklemediğim bir anda hayatıma dahil olan bu adam kalbimi ani bir şekilde hızlandırıyor, daha önce hiç çekmediğim kadar azap çektiriyor ve beni galeyana getiriyordu.
Tanrının bana gönderdiği her şeyin bir nedeni olduğuna inanırdım ve eğer o şu an karşımdaysa bile bunun bir nedeni vardı. Öylesine
