Alas singko na ng hapon at alam kong tuluyan ko nang hindi makikita ang mukha ni Edele. Hindi ko na siya makikita kahit kailan…
Biglang may pumasok sa kwarto ko at si Mama iyon.
Galit na galit ang ekspresyon ng mukha niya at nakahawak si Tita sa kanyang braso.
"Ate, please... wag na..." Pigil ni Tita sa kanya.
"Bitawan mo ako, Margaret... usapang mag-ina ito... lumabas ka na muna ng kwartong 'to."
"Ate—"
"LUMABAS KA NA MUNA, MARGARET!!!" Sigaw niya kay Tita kaya tiningnan ako ni Tita at tumango lang ako sa kanya.
Pagkasarado ni Tita ng pinto ay nagsimula nang magsalita si Mama.
"Ang tigas mo din, Odele, noh?! Ni hindi mo sinilip ma nlang ang kapatid mo... ni hindi ka man lang bumaba para tingnan siya... at ngayong libing niya, ni hindi ka man lang humingi ng tawad sa mga kasalanan
