Pinauna niya kaming bumaba ni Alas at saka sila sumunod ni Danger.
Hawak ni Alas ang kaliwa kong kamay at naka-akbay siya sakin para mas maalalayan pa ako.
Hindi ko alam bakit bigla akong nanghina. Dahil ba sa suot ko? Parang trinangkaso ako bigla. Karma ata ito dahil sa mga pinag-iisip ko kay Clao kahit na wala naman siyang ginagawa sa akin na masama.
"I'm sorry, Odele. Ready na kasi ang breakfast niyo sa hotel sa Calatagan, akala ko tulog ka rin kasi kaya akala ko okay lang na hindi muna kayo mag-breakfast." paghingi ng paumanhin ni Manager Clark.
"Wag po kayo humingi ng sorry, baka po nilamig lang talaga ako kaya po biglang sumama ang pakiramdam ko." sabi ko.
Huminga siya ng malalim at hinaplos ang likod ko.
"I should be sorry. Come on, let's eat na para mawala na ang hilo mo." na
