แม้บอกตัวเองว่าอย่าหัวใจเต้นแรง แถมสูดหายใจเข้าลึกๆ ไปแล้วหลายรอบ แต่เอาเข้าจริง ทันทีที่ก้าวลงมาจากรถ ญานิศาก็อดตื่นเต้นไม่ได้ เธอเพิ่งรู้เพราะแม่โทรมาบอกตอนจะขึ้นรถมากับเขาว่าวันนี้จะมีการจัดงานวันเกิดย้อนหลังให้หลานสาวซึ่งอายุครบหนึ่งขวบไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แม้ดีใจที่ตุ๊กตาที่ซื้อเตรียมไว้จะได้ส่งถึงมือเจ้าตัวเล็กสักที แต่งานพบปะสังสรรค์กินข้าวเย็นร่วมกันที่ไม่ต่างจากการรวมญาติกลายๆ ครั้งนี้เมื่อมีเขามาด้วยทำให้เธอรู้สึกประหม่าอยู่ไม่น้อย
ญานิศาเลือกพาคนตัวโตเดินเลี่ยงมาตามทางลัดเลาะข้างลานหน้าบ้านเข้ามาในตัวบ้านแทนการเดินผ่านกลุ่มญาติร่วมยี่สิบคนที่กำลังนั่งรับประทานอาหารและพูดคุยกันอยู่ตรงสนามด้านหน้า หมาพันธุ์ไซบิเลียนเห่าทักดีใจ แล้วรีบวิ่งเข้ามาหาเมื่อเห็นเจ้าของเดินเข้ามาหลังจากไม่ได้เจอกันร่วมสองอาทิตย์
“เป็นยังไงบ้างหมูหย็อง นี่อย่าปีนสิ เดี๋ยวเสื้อพี่เปื้อน” เสียงใสดุอย่างไม
