ปลายทางแห่งรัก

ตอนที่1

"เย็นนี้เราไปทานข้าวข้างนอกกันนะครับฟ้า"ใบหน้ารูปฟ้าประทานซบลงตรงไหล่บางอย่างออดอ้อน ก่อนที่มือหนาจะคว้ามือบางมากุมเอาไว้

"นึกยังไงคะเย็นนี้ถึงได้ชวนฟ้าไปทานข้าวข้างนอก"

"ก็เราสองคนไม่ได้ไปทานข้าวข้างนอกนานแล้วนี่ครับ นะ ๆ ไปทานข้าวข้างนอกกันนะครับคนดีของผม"อิงฟ้าเอียงหน้ามองแฟนหนุ่มอย่าง ปฐพี หรือ ดิน ที่ส่งสายตาออดอ้อนมาให้เธอ สายตานั้นมันเหมือนกับสายตาของลูกแมวน้อยที่กำลังอ้อนผู้เป็นนาย

"ก็ได้ค่ะ แต่อย่านานนะคะเพราะฟ้าต้องกลับมาช่วยแม่ทำขนม"ปฐพีพยักหน้ารัว ๆ ทันทีเมื่อแฟนสาวตอบตกลง ถึงแม้ว่าทั้งคู่จะคบกันมานานหลายปีแต่เวลาที่จะสวีทหวานด้วยกันมันช่างน้อยมากนัก เพราะเขาต้องทำงานบริหารงานมากมาย ส่วนแฟนสาวนั้นวัน ๆ ก็ขลุกอยู่แต่กับการช่วยแม่ของเธอทำขนม

"แค่เราได้ออกไปทานข้าวด้วยกันแค่นี้ผมก็มีความสุขมากแล้วครับฟ้า"วงแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามโอบกอดร่างเพรียวบางของแฟนสาวเอาไว้ กลิ่นหอมของดอกไม้ที่เธอใช้ทัดที่หูมันทำให้เขาอดที่จะสูดดมเข้าเต็มปอดเสียมิได้

"ไม่สบายหรือเปล่าวันนี้ ทำไมถึงพูดดีกับฟ้าแปลก ๆ มีอะไรปิดบังฟ้าหรือเปล่าบอกมานะ"

"ผมไม่กล้าปิดปังอะไรฟ้าหรอกครับ เพราะผมรักฟ้าจะตาย ผมไม่กล้าทำให้ฟ้าเสียใจหรอก"อิงฟ้ามองใบหน้าของแฟนหนุ่มก่อนที่ริมฝีปากของเธอจะฉีกยิ้มกว้าง คำว่ารักที่เขามักจะพูดออกมาให้ได้ยินบ่อยครั้งมันเหมือนแรงใจที่ทำให้เธอมีชีวิตเพราะที่จะรักกับเขาต่อไป