บทที่ 12.1
บ้านที่ดีที่สุด
ซ่งไป๋ลู่เริ่มต้นปรับเปลี่ยนร้านค้าเล่ออันจากการจัดวางสินค้าใหม่ โดยนำม้วนผ้าเนื้อปานกลางวางไว้ด้านหน้าร้านคู่กับม้วนผ้าเนื้อหยาบราคาไม่แพงทำให้ผู้คนเข้าถึงได้ง่าย ส่วนผ้าไหมมีราคาวางไว้ด้านใน ปรับระดับยกพื้นวางให้สูงกว่าด้านหน้าทำมุมเอียงเล็กน้อยชวนสะดุดสายตา
ที่สำคัญบริเวณปลายม้วนผ้าแต่ละชนิดยังมีป้ายบอกราคาที่ร้อยกับเชือกไหมผูกเอาไว้ เพียงเดินผ่านก็รู้ราคาโดยไม่ต้องเอ่ยถาม
“นายหญิง ทำเช่นนี้ผู้คนจะไม่คิดว่าร้านเรามีแต่ผ้าไม่ดีขายหรือขอรับ”
เจียงซินเฉินถามด้วยความกังวล โดยปกติทุกร้านล้วนนำเสนอสิ่งที่ดีที่สุดของร้านไว้ด้านหน้า แต่นายหญิงตัวน้อยกลับเอาสิ่งที่ดีที่สุดอย่างผ้าไหมไว้ด้านในสุด แม้จะมองเห็นได้ชัดเจน แต่เทียบกับผ้าเนื้อปานกลางและเนื้อหยาบที่วางอยู่หน้าสุด ผ้าไหมกลับจับต้องได้ยากกว่ามาก
“เถ้าแก่เจียง ท่านว่าคนที่เดินในตรอกหนิงอันหนึ่งร้อยคนจะมีคนท
