บทที่ 12 .2
บ้านที่ดีที่สุด
“เรียบร้อยขอรับ อาเย่วภรรยาของข้ารอนายหญิงอยู่ที่ห้องรับรองด้านข้างแล้วขอรับ”
เมื่อรู้ว่าชิงเย่วมารอแล้ว ซ่งไป๋ลู่ก็หันมาจับมือคนด้านหลังก่อนจะพาเขาเดินไปที่ห้องรับรองด้านหลังด้วยกัน
“ชิงเย่ว คารวะนายหญิง แค่กๆ” หญิงสาววัยกลางคนย่อตัวก้มศีรษะพลางไอเบาๆ
“ไม่เป็นไรไม่ต้องมากพิธี ท่านนั่งเถิด”
“ขอบคุณนายหญิงเจ้าค่ะ”
ซ่งไป๋ลู่ประคองคนอ่อนแอก่อนจะกลับมานั่งที่เบาะตรงข้ามรินชาร้อนส่งให้อีกฝ่าย รอจนอาการไอของชิงเย่วทุเลาลงจึงเริ่มบทสนทนา
“เถ้าแก่เจียงคงบอกเหตุผลที่ข้าเชิญท่านมาแล้ว”
“เจ้าค่ะ”
“เช่นนั้นข้าจะไม่อ้อมค้อม ข้าต้องการว่าจ้างท่านตัดเย็บชุดธรรมดาๆ สำหรับให้ชาวบ้านทั่วไปสวมใส่ ผ้าและด้ายข้าจะเป็นคนจัดหาให้ทั้งหมด ท่านเพียงตัดเย็บเท่านั้น ค่าแรงชุดละ 20 อีแปะ ท่านเห็นเป็นอย่างไร”
ชิงเย่วเบิกตากว้าง ปกติแล้วค่าแรงในการตัดเย็บเสื้อผ้านั้นว่าจ้างกันที่ 1
