บทที่ 16.3
ทำดีย่อมเห็นผลดี
เพล้ง! เสียงถ้วยชากระทบพื้นแตกกระจายดังลั่น
“กู้เหยียน มันเป็นใครกล้าดีอย่างไรมาเปิดการค้าแข่งกับข้า”
สวีอิงโม่ตะโกนก้องด้วยความโมโห เมืองเทียนฉีแห่งนี้เขาครอบครองตลาดธัญพืชตลอดจนเมล็ดพันธุ์มาหลายปี ในสมาคมการค้าก็ไม่เคยมีชื่อคนผู้นี้ เช่นนี้แล้วกู้เหยียนผู้นี้ตกลงมาจากฟ้าหรืออย่างไร กล้าดีเช่นไรมาแย่งชิงผลประโยชน์ไปจากเขา
“หากข้าจำไม่ผิด คนผู้นี้คือ... ไอ้บ้านนอกที่เข้ามาเรียนยังสำนักศึกษาชงหมิงเมื่อปีที่แล้ว”
“แค่คนบ้านนอกผู้หนึ่งจะหาญกล้ามายึดครองตลาดเมล็ดพันธุ์ไปจากตระกูลสวีได้เช่นไร อาเทียนเจ้าเข้าใจอะไรผิดหรือไม่”
ฮวาเถียนเอ่ยถามบุตรชายด้วยความไม่เชื่อถือ หากแต่สวีหลันฮวากลับพูดสนับสนุนน้องชาย
"ข้าได้ยินมาว่าที่ตระกูลกู้สามารถมีหน้ามีตา เปิดเหลาอาหารเป็นที่ขึ้นชื่อของเทียนฉีได้ เพราะข้างกายมีน้องสาวของซ่งต้าลู่คอยให้คำแนะนำเจ้าค่ะ"
"ผู้หญิงอย่างหร
