ตลอดระยะเวลาการฝึกงานของสายรุ้งที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์นั้น เธอแทบที่จะไม่มีเวลามาพบเจอกับหวังอี้หนิงมากนัก ส่วนใหญ่จะมีก็แต่หวังอี้หนิงที่เป็นฝ่ายหาเวลามาพบกับสายรุ้งมากกว่า เพราะ เขาเป็นเจ้าของกิจการที่สามารถสั่งงานให้ลูกน้องทำแทนได้ เขาจึงหาเวลาทั้งพาสายรุ้งไปทานข้าวหรือบางครั้งก็ไปรับไปส่งที่บริษัท และในบางครั้งเขามักจะชวนเมรีไปด้วยเพื่อไม่ให้เมรู้สึกแย่ที่ต้องโดดเดี่ยว หวังอี้หนิงรู้จากสายรุ้งว่าเมรียังไม่มีแฟน หากสายรุ้งไปเขาแล้วนั้น เมรีก็จะต้องอยู่คนเดียว จุดนี้นี่เองที่ทำให้สายรุ้งประทับใจหวังอี้หนิงมากขึ้น และในเมื่อหวังอี้หนิงมีโอกาสที่จะได้อยู่กับสายรุ้งกันเพียงแค่สองต่อสองเท่านั้น เขาจึงไม่ปล่อยให้โอกาสดีๆแบบนี้ผ่านไปอย่างเปล่าประโยชน์แน่นอน
- ณ คอนโดของหวังอี้หนิง -
หลังกลับมาจากเทวาไนท์หวังอี้หนิงก็ได้อุ้มสายรุ้งเข้าไปในห้องนอน โดยที่เขาให้สายรุ้งนั่งอยู่ที่ขอบเตียง แล้วตั
