หลังจากเปิดเทอมเรียนซัมเมอร์มาสักระยะ หวังอี้หนิงก็เทียวรับเทียวส่งสายรุ้งที่มหาวิทยาลัยทุกวัน จนมีเริ่มมีข่าวลือหนาหูเกี่ยวกับสายรุ้งที่มีรถสปอร์ตคันหรูมาคอยรับส่ง ทั้งในทางที่ดีและในทางที่ไม่ดี บ้างก็ลือว่าสายรุ้งเป็นเด็กเสี่ย มีบอดี้การ์ดของเสี่ยคอยรับคอยส่ง บ้างก็ลือว่าสายรุ้งมีแฟนรวยระดับประเทศ ตัวสายรุ้งเองนั้นเธอไม่ได้สนใจอะไรกับข่าวลือพวกนี้มากนัก เธอทำตัวเหนือดราม่าใครจะนินทาอะไรก็ไม่เคยใส่ใจ
เมรี : รุ้ง สุดหล่อของมึงมารับอีกป่าว
สายรุ้ง : อือ
เมรี : เมื่อไรเขาจะลงจากรถมาให้ดูใกล้ๆบ้างเนี่ย อยากเห็นหน้าหล่อๆชัดๆ
สายรุ้ง : .........
เมรี : เป็นไรมึงดูเพลียๆนะ ไหวป่าววะ
สายรุ้ง : เหมือนจะไม่สบายอ่ะ เจ็บคอตั้งแต่เมื่อวานแล้ว วันนี้ตื่นมาก็รู้สึกร้อนๆหนาวๆ
เมรี : ไปหาหมอมั๊ยมึง กูไปเป็นเพื่อนได้นะ
สายรุ้ง : ไม่เป็นไรมึง กูกินยาแล้ว กลับไปนอนคงดีขึ้น หนิงเกอมาพอดี กูไปก่อนนะ
