ลวงใจนายทิศเหนือ

เขาและเธอ

@ โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังใจกลางเมือง

“ไอ้ทิศเหนือ มึงมาทำอะไรที่นี่วะ?” คุณหมอคามินที่พึ่งเดินออกจากห้องประชุมมาเจอกับทิศเหนือที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้หน้าห้องยา โดยศีรษะมีผ้าพันแผลสีขาวติดอยู่พร้อมกับเลือดสีแดงที่ไหลซึมออกมาให้เห็น

“มาแดกเหล้ามั้ง ไอ้สัด!!”

“อ้าว!! กูถามดี ๆ”

“มาหาหมอไง หัวแตกเย็บห้าเข็มเนี่ย” ใบหน้าหงุดหงิดแฝงไปด้วยความเซ็งของทิศเหนือตอบกลับเพื่อนที่ยืนหัวเราะใส่เขาอยู่ โดยไม่แม้แต่จะถามอาการของเพื่อนรักอย่างเขาเลยสักนิด

“ไปทำอะไรมาวะ?”

“อ้าว!! คุณหมอคามินพึ่งประชุมเสร็จเหรอคะ” เสียงหวานของคุณหมอคนสวยประจำโรงพยาบาลที่กำลังเดินมุ่งตรงมาเอ่ยถามหมอคามินขึ้น

“หมอแสนดีไม่ได้เข้าประชุมเหรอ”

“ไม่ได้เข้าค่ะ พอดีเกิดเหตุสุดวิสัยนิดหน่อย”

“หมอคามินรู้จักผู้ชายคนนี้ด้วยเหรอ” คุณหมอแสนดีหันไปมองหน้าทิศเหนือ และหันกลับมาตั้งคำถามกับคุณหมอคามินด้วยความสงสัย

“เพื่อนผมเอง”

“จริงดิ!! ไอ้โรคจิตคนนี้ เพื่อนหมองั้นเหรอ” นิ้วเรียวสวยชี้ไปยังทิศเหนือที่ยืนอยู่ น้ำเสียงและใบหน้าที่ดูตกใจแทบไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเองหันไปมองหน้าหมอคามิน และผู้ชายคนนั้นสลับกันไปมา

“ทำไมคุณ? ตกใจอะไรขนาดนั้น อีกอย่างผมบอกแล้วว่า ผมไม่ใช่โรคจิต” ทิศเหนือพยายามอธิบายให้คุณหมอคนสวยฟังหลายต่อหลายครั้ง แต่เธอก็ไม่เคยเชื่อเลยสักครั้งว่า เขานั้นเป็นเพื่อนของหมอคามินและหมอไบรอัน

“จะไม่ใช่โรคจิตได้ยังไง ในเมื่อคุณแอบดูใต้กระโปรงของฉัน”

“ก็ผมบอกไปแล้วว่า คุณเข้าใจผิด ผมแค่จะก้มเก็บกุญแจรถ” เหตุการณ์ไม่คาดฝันที่เกิดขึ้น เมื่อกุญแจรถคันหรูของทิศเหนือกระแทกลงกับพื้นบริเวณใกล้รถของเธอ และเขาก็แค่ก้มเก็บกุญแจรถตามปกติ

แต่ไม่คิดเลยว่าพอเงยหน้าขึ้นมากลับถูกผู้หญิงคนนี้รั้งตัวของเขาขึ้น แล้วจับหัวไปโขกกับเสาอย่างจัง แถมยังถูกหญิงสาวกล่าวหาว่าเป็น “ไอ้โรคจิต” อีกต่างหาก

“พอเลยทั้งคู่ คนมองใหญ่แล้ว” เป็นหมอคามินที่ห้ามศึกนี้เอาไว้ก่อน เมื่อผู้คนบริเวณนั้นกำลังให้ความสนใจกับเหตุการณ์ตรงนี้ ยิ่งหมอคนสวยยืนเถียงกับคนไข้ ก็ยิ่งทำให้เป็นเป้าสายตาของผู้คนที่เข้ามาใช้บริการ

“ยาของคุณ” หมอแสนดียื่นยาที่เธอพึ่งไปเอามาให้กับทิศเหนือทันที โดยที่เธอแทบไม่มองหน้าของเขาเลยสักนิด ก่อนที่หญิงสาวจะขอตัวกลับไปทำงานต่อ ไร้ซึ่งคำขอโทษใด ๆ

“เจอมวยถูกคู่ดีนะ” เสียงเอ่ยแซวจากหมอคามิน ทำให้ทิศเหนือถึงกับรีบหันมามองหน้าเพื่อนคอแทบเคล็ด

“ผู้หญิงอะไรวะ? โหดฉิบหาย”

“ยังไงวะ?”

“ก็จับหัวกูโขกกับเสาจนแตกนี่ไง” เสียงหัวเราะดังลั่นของหมอคามิน เมื่อเขาได้ยินประโยคที่หลุดออกจากปากของเพื่อนรัก และยิ่งท่าทางขนแขนลุกเกรียวของทิศเหนือยิ่งทำให้หมอคามินชอบใจเข้าไปใหญ่

“หมอแสนดีสวยนะ เหมาะกับมึงดี”

“ไอ้สัด!! ถ้าได้เมียแบบนี้ กูตายแน่” ทิศเหนือขนแขนลุกเกรียวเพียงแค่นึกถึงเหตุการณ์ที่เธอกระทำกับเขาจนเลือดตกยางออก

“มีเมียมันดีจะตาย”

“มึงว่าไงนะไอ้คามิน นี่กูฟังผิดไปรึเปล่า” ใบหน้าที่ดูตกใจเหมือนเห็นผี และท่าทางควักรูหูเหมือนตัวเองกำลังฟังผิด เรียกรอยยิ้มมุมปากของหมอคามินได้เป็นอย่างดี

“มึงไม่เป็นอะไรมากก็กลับบ้านไปได้แล้ว กูก็จะรีบกลับเหมือนกัน”

“เดี๋ยวนี้มึงไม่เข้าไปหากูที่ผับเลยนะ” ตาคมหรี่ตาลงจ้องจับผิดหมอคามินที่ยืนอยู่ตรงหน้า

“เสือก!!”

“มึงจะรีบไปไหนไอ้คามิน”

“ไปรับเมีย”

“นี่หัวกูแตกจนกระเทือนไปถึงหูเลยเหรอวะ” ทิศเหนือเองไม่อยากจะเชื่อว่า คามินเพื่อนของเขาจะมีเมียก่อนตัวเอง เพราะคามินที่ใครหลายคนเห็นอาจจะดูเป็นคนเจ้าชู้ แต่แท้จริงแล้ว คามินเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังตามหาอีกครึ่งของชีวิต

“มึงเจอครึ่งของชีวิตแล้วเหรอวะ”

“กูเจอแล้ว” รอยยิ้มบางปรากฏบนใบหน้าหล่อของหมอคามินเพื่อนรักของทิศเหนือ ก่อนที่ชายหนุ่มจะแยกตัวเดินหันหลังให้เพื่อนรักออกไปจากบริเวณนั้น

“อะไรวะ? มีเมียแล้ว มีความสุขขนาดนั้นเลยเหรอ” เสียงพึมพำของทิศเหนือพูดกับตัวเองเบา ๆ คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปม เขาไม่เคยเข้าใจเลยสักนิดว่า การมีเมียมันดีอย่างไร เพราะชีวิตนี้เขาได้ตั้งปณิธานกับตัวเองเอาไว้ว่า จะไม่มีเมียเด็ดขาด