“ร้านนี้?” ตาคมกวาดสายตามองไปโดยรอบบริเวณร้านอาหารตามสั่งข้างทางธรรมดา สร้างความแปลกใจให้กับชายหนุ่มไม่น้อย
“เวลานี้กิน ๆ ไปเถอะค่ะ” ความหิวโหยทำให้ร่างบางรีบเปิดประตูรถยนต์คันหรูของทิศเหนือลงจากรถทันที
“เหนือจะกินอะไร” ร่างบางเดินไปหยุดหน้าร้านอาหารตามสั่ง ดวงตากลมโตกวาดตามองป้ายเมนูใบหน้าครุ่นคิดพร้อมกับหันหน้าไปถามชายหนุ่มที่เดินตามหลังมาติด ๆ
“อะไรก็ได้” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยบอกกับหญิงสาวที่กำลังถือกระดาษกับปากกาเตรียมจดเมนูอยู่
“อะไรก็ได้ ไม่มีขาย” น้ำเสียงเรียบไร้อารมณ์ตอบกลับชายหนุ่ม ไร้ซึ่งการตอบโต้หรือกวนประสาทใด ๆ ออกมาให้เห็นอย่างที่เคยเป็น ทำให้ร่างสูงที่ยืนซ้อนตัวอยู่ด้านหลังเอ่ยปากบอกเมนูและเดินไปนั่งรอที่โต๊ะข้างทาง
“กะเพราเนื้อ ไข่ดาว ไม่เผ็ด”
“กินง่ายดีแฮะ” เสียงพึมพำพูดออกมาเบา ๆ ก่อนที่หญิงสาวจะจดเมนูลงในแผ่นกระดาษอยู่หลายเมนู เนื่องจากตอนนี้กระเพาะน้อย ๆ ต้องการอาหารเป
