บริษัท S.P.K
ภายในห้องทำงานของคุณกิจ
เขาบ้าไปแล้วแน่ๆที่ทำแบบนี้ในห้องทำงานตัวเอง
ตอนนี้เขากำลังป้วนเปี้ยนอยู่ที่เนินอกของฉันอยู่ ฉันไม่สามารถร้องเสียงดังได้เพราะกลัวคุณย่าที่เพิ่งเดินออกไปจะได้ยิน แต่ฉันควรทำยังไงดีเพื่อให้เขาหยุด
“คุณกิจปล่อยนะ...”
ฉันเรียกชื่อเขาแต่เขากลับเงยหน้ามามองฉันแล้วกดยิ้มที่มุมปากแล้วเขาก็ก้มลงไปซุกไซ้ที่เนินอกฉันอีกรอบ
“อย่านะ หยุดนะคุณกิจ...”
เขารูดซิปชุดเดรสตรงช่วงเอวที่ฉันใส่มาวันนี้ลงจนสุดแล้วใช้มือเกลี่ยสายชุดลงมาที่ช่วงต้นแขน
ฉันพยายามปัดป้องแต่เขาก็คอยดึงมือฉันออกไม่ให้ฉันทำสำเร็จ
“หยุดนะ เจนบอกให้หยุดไง หยุด...”
“เธอนั่นแหละหยุดดิ้นได้แล้ว ถ้าอยากให้ฉันหยุดก็ร้องดังๆสิ คนทั้งบริษัทจะได้ได้ยินแล้วก็ไอ้พวกผู้ชายพวกนั้นจะได้เข้ามาช่วยเธอ...”
เขาไม่พูดเปล่าแต่กลับดึงชุดเดรสฉันลงไปที่ช่วงเอวเผยให้เห็นบราลายการ์ตูนของฉัน
“บราเธอเนี่ยมันข
