วันรุ่งขึ้น
หลังจากเลิกงานแล้วฉันก็ทำตัวปกติที่สุดรีบกลับบ้านทำเหมือนเร่งรีบให้เขารู้สึกว่าฉันต้องรีบกลับไปเก็บกระเป๋า ก่อนที่ฉันจะออกจากบริษัท
“นี่ตั๋วเครื่องบินค่ะ ส่วนห้องพักเจนจองให้แล้วนะคะคุณกิจเข้าไปเช็คอินได้เลย”
“แล้วตั๋วเครื่องบินเธอหละ...?”
“ของเจนก็จองเรียบร้อยค่ะ แต่ที่นั่งเจนอยู่ห่างจากคุณกิจนะคะ เจนน่าจะอยู่ด้านหน้าส่วนของคุณกิจน่าจะอยู่ที่นั่งโซนด้านใน”
“อืม...”
“เจนจะรีบกลับไปเก็บกระเป๋าแล้วเดี๋ยวเราไปเจอกันที่สนามบินนะคะ...”
ฉันตกลงกับเขาเรียบร้อยแล้วก็เร่งรีบเดินออกจากบริษัทไป เพื่อไปจัดการกับกระเป๋าที่ต้องใช้ในการออกเดินทาง
สนามบิน
ฉันสะพายกระเป๋าเข้ามาที่สนามบิน
“ทำไมกระเป๋าเธอมีแค่ใบเดียว ไม่โหลดใต้เครื่องหรอ..?”
“ไม่หรอกค่ะ เจนไม่ได้เอาอะไรไปเยอะแยะมีแค่ใบเดียวนี่แหละค่ะ”
เรา 2 คนเดินไปต่อแถวเพื่อนรอขึ้นเครื่องคุณกิจไปต่อแถวก่อนเพราะที่นั่งของเขาอ
