การลืมตาตื่นขึ้นมามันช่างยากลำบากจริงๆ เพราะกว่าฉันจะได้หลับเต็มตื่นก็ปาเข้าไปเกือบเช้า คนที่นอนอยู่ข้างกายฉันเขาทำกับฉันเหมือนฉันไม่ใช่คน ทั้งที่เขาก็รู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของฉันเขากลับทำรุนแรงกับฉันขนาดนี้ได้ยังไง
ฉันหันไปมองคนที่ยังนอนหลับไม่ตื่นเขากอดรัดลำตัวฉันไว้แบบหลวมๆ ฉันจึงต้องยกแขนเขาที่พาดลำตัวฉันอยู่ออกอย่างเบาที่สุดเพราะกลัวเขาจะตื่น แล้วรีบเก็บเสื้อผ้าเดินออกมาจากประตูเชื่อมของห้องนอนเรา 2 คน
“อึกๆๆ...คุณทำกับหนูได้ หนูก็จะเอาคืนคุณให้สาสมกับที่คุณทำร้ายหนูเหมือนกัน...อึกๆ”
ฉันยืนพิงประตูร้องไห้ด้วยความเสียใจกับการเสียความบริสุทธิ์ให้กับเขาแบบไม่เต็มใจ
ฉันรีบเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อลงไปทานข้าวโดยที่ไม่รอเขาและก็ขอคุณย่ากลับไปนอนที่บ้านกับพ่อ 1 อาทิตย์
“อะไรนะ หนูเจนจะไปนอนบ้านคุณพ่อตั้ง 1 อาทิตย์เลยหรอ ทำไมละลูกทำไมหนูต้องไปหลายวันขนาดนั่นด้วย...?”
คุณย่าถามฉันขึ้
