[แทน :: PART]
หลังจากผมเลิกงานเสร็จจากที่ค่ายเสร็จก็รีบขับตรงมาหาคนตัวเล็กทันที เมื่อเช้าคำพูดของลูกพีชทำเอาผมโกรธจนเลือดขึ้นหน้าจริงๆ เป็นเด็กเเต่คิดมากกว่าไอ้เเทนอีก เอาแต่คิดเองเออเองอยู่คนเดียว ผมก็น้อยใจเป็นเหมือนกันนะครับ พูดอะไรไม่คิดเลยหรือไงกัน...เด็กคนนี้นี่
"โห่ลุงไม่มาพรุ่งนี้เลยล่ะ ยืนรอจนลากงอกเเละเนี่ย"
"ที่ทำงานกับมหาลัยพีชมันอยู่ตั้งไกล มาถึงก็บ่นเหมือนเเม่เลย"ผมมุบมิบปากว่า
"ลุงพีชขอนอนข้างหลังนะ"
ผมขมวดคิ้วขึ้นมองคนตัวเล็กที่เดินผิดปกติเปิดประตูหลังรถผมลงไปนอนคว่ำอยู่ พึ่งรู้ว่ามีความสามารถพิเศษก็ตอนใช้เท้าปิดประตูเนี่ยเเหละ
ด้วยความที่ลูกพีชตัวเล็กเลยนอนด้านหลังได้สบาย ผมเเอบเห็นชายเสื้อนักศึกษาถกขึ้นมานิดๆ ไม่ได้ตั้งใจจะมองแต่บังเอิญเป็นคนตาไว ผมถึงกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่เลยทีเดียว
"เเล้วเป็นอะไรทำไมไม่นั่งดีๆ "ผมถามขึ้น
"เจ็บตูด"
"ไปทำอะไรมา"
"โดยอาจารย์ทำโทษม
