08.50 น.
ผมตื่นตั้งเเต่เจ็ดโมงกว่าๆ แล้วตอนนี้ผมก็จัดการอาบน้ำแต่งตัวพร้อมไปเรียนเรียบร้อย แต่เวลามันเหลืออีกตั้งเยอะตอนนี้ผมเลยได้เเต่จ้องใบหน้าที่นิ่งสนิทของพี่เเทน แล้วก็ไม่กล้าขยับตัวไปไหนเพราะกลัวว่าเขาจะตื่น
ปกติวันนี้มีเรียนบ่ายผมเลยไม่รีบไง เอาตามตรงจะเรียนบ่ายหรือมีเรียนเช้าผมก็ไม่เร่งรีบอยู่เเล้ว เป็นคนใช้ชีวิตสโลไลฟ์ยิ่งกว่าเจ้าสล็อตซะอีก
แต่วันนี้ต้องไปช่วยงานรับน้องที่มหาวิทยาลัยด้วย ผมก็เลยต้องตื่นเช้าเป็นพิเศษหน่อย
พอจ้องพี่แทนตอนเขาหลับแบบนี้ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าผมเองแอบใจสั่นไม่น้อย ผมเลยใช้โอกาสนี้เอื้อมมือไปลูบขนคิ้วเข้มเบาๆ จมูกโด่งสันทัด บวกกับริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆ ของเขาแบบนี้มันเลยทำให้เจ้าตัวค่อนข้างดูดีไม่น้อย
คนเราเกิดมามันจะเพอร์เฟคไปทุกอย่างได้ขนาดนี้เชียวเหรอ
"อื้อ.อ” คนตัวสูงครางอื้อในลำคอ ก่อนที่ร่างของผมจะโดนมือหนากระตุกลงไปหน้ากระแทกกับอกของเขาไม่พอเจ้าตั
