วันต่อมา
อวี่ถงออกมาทำงานตามปกติ ทว่าเหล่าผู้ร่วมงานกลับรู้สึกเกร็งไม่น้อยหลังจากได้รับรู้สถานะที่แท้จริงของหญิงสาว ว่านางคือคนรักของคุณชายใหญ่ โดยเฉพาะเหล่าสาวใช้ที่อกหักกันถ้วนหน้าเมื่อรู้ว่าบุรุษที่ตนชื่นชอบนั้นแท้จริงแล้วเป็นสตรีต่างหาก
“ถงเอ๋อร์ ไยเจ้ากลับมาบ้างานอีกแล้วเล่า ลืมแล้วหรือว่าเจ้ามีนัดหมายว่าจะไปกินข้าวกับข้า” ส้าวเฉียนถามคนที่กำลังตรวจตราสินค้าบนรถม้าด้วยน้ำเสียงเหงาหงอย หลังจากที่ถูกนางทอดทิ้งให้อยู่คนเดียวมาหลายวัน จนคนว่างงานเช่นเขาเริ่มเบื่อแล้ว
อวี่ถงรับฟังก็จริงแต่กลัวว่าจะเสียสมาธิจนตรวจสินค้าผิดไปจึงมิได้หันไปมอง แต่ก็ตอบกลับ
“ข้ามิได้ลืม แต่ข้าอยากจะตรวจจำนวนสินค้าเสร็จก่อนเจ้าค่ะ ข้าไม่อยากให้เกิดข้อผิดพลาดขึ้น มิเช่นนั้นอาจถูกตำหนิเอาได้ว่าเพราะข้าเลินเล่อ จึงทำให้สินค้าเสียหาย”
“ใครจะกล้าตำหนิเจ้า”
อวี่ถงถอนหายใจเบาๆ จะใครเสียอีกเล่าหากมิใช่นายท่าน
นั
