Zoraki Gelin & Kuma +18

8.Bölüm:İki Aşk Bir Nişan

Ertesi sabah uyandım ve etrafıma bakındım. Sultan çoktan uyanmış ve kahvaltıya inmişti. Onun ardından ben de kalktım. Herkes masadaydı. Yengem sinsi bakışlarıyla:

“Günaydın Azat, uyanmasaydın artık,” dedi.

Cevap vermedim. Yengem tekrar konuşmaya başladı:

“Ne oldu, bugün nişanımız var. Heyecanlı mısın Azat? Gerçi heyecan kalmamıştır artık, ikinci nişan sonuçta,” diyerek iğneleyici bir şekilde konuşmaya çalıştı.

O sırada Sultan’ın yüzü düştü ve ağlamamak için kendini zor tutuyordu. Sultan’ın elini tutup sessizce, “Boşver, takma onu,” dedim.

Sonra Aysima birden, “Ben Rojda’yı hiç beğenmedim,” dedi. Neden böyle dediğini anlamadım. Sanırım Sultan’a daha yakın hissettiği için Rojda’ya karşı tavır almıştı.

Annem de Aysima’ya cevap verdi: “Tanıdıkça seversin kızım.”

Kahvaltımızı bitirdik ve ayağa kalktım. Nişana götürmek için baklavacıya gittim. On tepsi baklava, beş tepsi de Mardin tatlılarından yaptırdım. Sonrasında gidip Rojda’ya en güzel kolye-küpe setlerinden birini aldım. Mardin’deki en pahalı setlerden biriydi bu, çok beğeneceğinden emindim. Kuyumcudan çıktım, çiçekçiye gidip en pahalısından çiçek yaptırdım ve eve geçtim.

Eve geldiğimde herkes hazırdı, beni bekliyorlardı. Ben de giyinip indim hemen ve arabalara bindik. Herkes çok şıktı. Sultan bile çok şık giyinmişti. Herhalde Rojda’ya güzel görünmek istiyordu, onun karşısında ezilmek istemiyordu.

Rojda’ların evine vardığımızda bizi babası Halil Ağa karşıladı. İçeri girerken her şey çok güzeldi; ışıklandırmasından organizasyonuna kadar her şey mükemmeldi. Elimdeki çiçekleri Rojda’ya uzattım. Rojda çok güzel olmuştu, dünyalar güzeli gibi geldi bir anda gözüme. Çiçekleri alıp utanarak başını eğip gülümsedi.

Sonrasında gördüğüm kişileri ilk defa görüyordum. Sanırım Rojda’nın kardeşi Mardin’den gelmişti. Rojda’nın kardeşi de tıpkı onun gibi güzeldi. Ancak, o genç kız henüz 15 yaşındaydı ve Rojda’yı bana vermek için tehdit ettikleri kişi olarak biliniyordu. Neyse ki öyle bir şey yaşanmamıştı.

Elif de oradaydı. Elif, Miran’ı etkilemek için tam zamanını kolluyordu ve bu yüzden oldukça süslenmişti.

***

(yazardan)

Elif, su içmek için mutfağa geçti. O sırada Miran da mutfaktaydı. Elif’in her zamanki gibi açık giyinmesi Miran’ın dikkatini çekti. İkisi arasında kısa bir konuşma başladı. Miran, Elif’e:

“Selam, çok güzel görünüyorsun Elif,” dedi.

Elif ise, “Teşekkür ederim,” diyerek gülümsedi.

Miran biraz daha yaklaştı, tezgahın diğer ucuna elini uzatarak yanlışlıkla Elif’in belini kavradı. bardak alıp su içti. O anki yakınlaşma Elif’i oldukça heyecanlandırdı. Ancak, bu yakınlaşmayı Miran’ın annesi fark etti ve bir hışımla mutfağa girip:

“Ne oluyor burada?” diye bağırdı.

Miran da sesini yükselterek: “Bir şey yok anne, Elif su içmeye geldi,” dedi.

Elif utanarak: “Pardon efendim,” deyip hemen Rojda’nın yanına geçti.

***

AZAT

Elif yanımıza geldiğinde yüzü hep asıktı. Rojda bunun sebebini sordu ama Elif:“Boşver, sonra konuşuruz,” dedi.

Misafirlerin neredeyse hepsi evlerine gitmişti. Sultan bizi izliyordu. Rojda’ya sakin bir odaya geçelim mi, dedim. Rojda da olur, benim odama geçelim dedi. Odasına doğru yürüdük. Odası güzel ve büyüktü. Oturmaya başladık. O sırada Rojda’ya:

“Bugün prenses gibi olmuştun,” dedim.

O da bana: “Sen de çok yakışıklıydın,” dedi. Bir anda bütün utangaçlığımız geçti. Rojda’ya sarıldım ve:

“Karım olman için sabırsızlanıyorum,” dedim.

Tam o sırada dışarıdan bir ses: “Azat, hadi seni bekliyoruz,” dedi. Bu, kardeşim Aysima’ydı. Hemen Rojda’yı hızlıca öpüp odadan çıktım, o da peşimden bizi uğurlamaya geldi. Nişan boyunca asla Sultan ile konuşmadılar.

Odadan çıktıktan sonra Sultan gelip koluma girdi ve sahibimmiş gibi davrandı. Bu durum Rojda’yı üzdü sanırım ama Sultan’ın kolunu da bırakamazdım. Toparlanıp arabalara binip eve geçtik. Her şey çok güzeldi, ta ki Sultan kapıdan çıkarken koluma girene kadar. Eve geçtiğimizde başımın etini yedi:

“Ne konuştunuz odada?” diye.

Artık dayanamayıp: “Kes saçma sapan soruları. O da artık karım olacak, her şeyi sorgulama!” dedim. Sanırım Sultan gerçek yüzümle ilk defa karşılaşıyordu. Bağırdıktan sonra onu görmezden gelip uyudum. O da muhtemelen balkonda ağlıyordu…