Ilang linggo ang lumipas. Palaging puyat si Shalanie, halos hindi na ito natutulog dahil palagi itong nag o-over time sa trabaho niya. Ayaw niyang pagpahingahin ang isip niya dahil iisang tao lang ang gumugulo doon na gusto na niyang makalimutan. Nag-aalala na nga sa kanyang ang kaibigang si Charice pero wala rin itong magawa. Habang lumilipas ang mga araw ay mas nagiging worst pa siya sa mga tao niya. Wala siyang pinalalagpas. Kinagagalitan niya ang sino mang pumalpak sa trabaho.
“Anong bang trabaho ‘to? Ang dalidali lang naman nang pinapagawa ko sa iyo. Bakit hindi mo magawa ng maayos?!” halos pasigaw na sabi ni Shalanie sa assitant niya. Nagkaroon na din siya sa wakas ng bagong assistant at babae ito.
“P-Pasensya n-na po, ma’am,” paghingi ng paumanhin ni Emy ang bagong assitant ni Sh
