“เป็นเพราะแกแท้ๆ นังลูกสารเลว ทำให้ฉันเสียชื่อกี่ครั้งแล้ว แกทำกี่ครั้งแล้วห้ะ” นนท์จิ้มหน้าผากของบุตรสาวคนเล็กจนหน้าหัน นราวดีร้องไห้จนตัวโยน ดวงตาของเธอบวมฉึ่ง ร่างกายนั้นดูอ่อนแอเหลือเกิน เธอเอาแต่ร้องไห้ แต่ก็นึกขอบคุณที่ลูกไม่ได้จากเธอไปไหน ยังอยู่กับเธอ ไม่ได้จบชีวิตลงที่คลินิกทำแท้งนอกเมืองอย่างที่เธอหวาดกลัว
“แกไสหัวออกไปเลยนะ ออกไปให้พ้นๆ หน้าฉัน แล้วอย่าสะเออะออกไปจากบ้านหลังนี้อีก เพราะท้องของแกจะประจานฉันให้ยิ่งย่อยยับกว่านี้” นนท์ตวาดไล่จนนราวดีสะดุ้งสุดตัว น้อยเข้ามาประคองร่างอ่อนแรงออกมาอย่างรวดเร็ว
“ไม่เป็นไรแล้วค่ะคุณหนูเล็ก ถือว่าฟาดเคราะห์นะคะ” น้อยพูดอย่างดีใจที่คุณหนูของเธอรอดพ้นจากการทำแท้งมาได้ เรื่องเสียชื่อเสียงนั้น เธอแอบคิดว่านนท์ทำตัวเอง ถ้าหากให้นราวดีอยู่แต่กับบ้านก็สิ้นเรื่อง พอคลอดแล้วจะบอกว่าเด็กอุปการะมาเลี้ยงหรืออะไรก็ไม่มีใครสนใจกระมัง เพราะนราวดีไม่ได
