สนบอกตัวเองว่าเขาไม่แคร์ผู้หญิงคนนั้น จะเป็นอย่างไรก็ไม่แคร์ และไม่สนใจการรายงานของลูกน้องคนสนิทอีก สุดท้ายเขาก็มานั่งซัดเหล้าเข้าปาก และเรียกผู้หญิงมาดับอารมณ์บางอย่างที่คุกรุ่นขึ้นมา
“บัดซบเอ๊ย!” นี่เป็นครั้งแรกที่เขาไม่ต้องการผู้หญิงแม้แต่คนเดียว เขาสบถอย่างหัวเสียกับความรู้สึกแบบนี้ ไม่ใช่เพราะว่าผู้หญิงพวกนั้นไม่สวย ไม่เซ็กซี่ ไม่น่าปรารถนา พวกเธอสวย เร่าร้อน จนถึงเตียงนอน แต่เขากลับรู้สึกไม่ต้องการเสียเอง
“เจ้านายไม่ถูกใจเหรอครับ ผมจะรีบหาให้ใหม่นะครับ” ลูกน้องของสน ใบหน้าเลิกลักเมื่อเห็นเจ้านายหนุ่มไม่ถูกใจผู้หญิงคนไหนสักคนเดียว ทั้งๆ ที่เรียกหาตั้งแต่กลับมา
“ไม่ต้อง!!!” เสียงเข้มที่เอ่ยขึ้นทำให้ลูกน้องหัวหดไปตามๆ กัน เพราะคิดว่าคงหาผู้หญิงได้ไม่ดี เจ้านายหนุ่มถึงหงุดหงิดเช่นนี้ เพราะปกติ สนไม่เคยหงุดหงิดมากมายถึงขนาดนี้
“ออกไป!!!” สนไล่ลูกน้องอย่างหัวเสีย
“เอ่อ...”
“บอกให้ออก
