ตอนที่ 12 ของป่า

1251 Words

“ดวงกับแม่บุญรอดและพ่อสิงห์กลับมาแล้วใช่ไหมคะ” คำแก้วถามถึงทุกคนด้วยแววตาใสซื่อ “โธ่เอ๋ยคำแก้ว นี่เอ็งรู้ตัวไหมว่าเอ็งหายเข้าไปในป่ากี่วันแล้ว” คนที่บ้านคิดว่าโดนเสือคาบไปกิน จะทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้อยู่แล้วเชียว “หือ นี่ฉันหายตัวไปข้ามวันข้ามคืนเลยเหรอคะ” คำแก้วถามแม่หน้าตาตื่น มัวแต่ตื่นตาตื่นใจกับสมุนไพรและผลไม้จนลืมเวลา “วันนี้วันที่สี่แล้วจ้ะ คำแก้วไปอยู่ไหนมา” “เอ่อ…” คำแก้วทำท่าทางอึกอัก ทำไมในป่าที่เธอเข้าไปถึงไม่มืดเลยนะ คำแก้วยังไม่ได้ตอบแม่คำพาก็ถามขึ้นด้วยความตื่นเต้น “พี่คำแก้วได้อะไรมาเยอะแยะเลยครับ แม่ครับ พ่อครับ พี่คำแก้วได้หมูป่าตัวใหญ่มาด้วย แล้วนี่ลูกอะไรผมไม่เคยเห็น และกลิ่นมันก็เหม็นมากด้วยครับ” คำพายกผลทุเรียนออกมาจากกระบุง ได้กลิ่นเหม็นหึ่งลอยเข้าจมูก เห็ดถอบเธอใช้ใบตองพลวงห่อแยกไว้ต่างหาก ตอนนี้ในห้องมิติเต็มไปด้วยผลไม้และปล้องไม้ไผ่ “อันนี้ด้วยค่ะ ฉันก็ไม่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD