สองวันแล้วที่คำแก้วไม่ได้ไปช่วยแม่กับน้องรับจ้างตัดปอ เพราะเธอมัวแต่ช่วยพ่อถางป่าเตรียมพื้นที่ปลูกไม้ผลและสมุนไพร เธอตื่นเต้นที่จะได้ทำสวนเอง อยู่ในยุคปัจจุบันเธอรับซื้อพันธุ์ไม้มาขายอีกที มีส่วนน้อยที่เพาะพันธุ์เองความตื่นเต้นจึงมีน้อยกว่า
เธอใช้มีดตัดไม้พุ่มออกแล้วต้องใช้จอบขุดรากและถางหญ้าด้วย อีกทั้งต้องรอให้หญ้าแห้งและเผาอีกครั้งถึงจะขุดหลุมปลูกได้ การทำการเพาะปลูกในยุคนี้ลำบากอยู่เหมือนกัน หากจะให้หยุดงานทุกคนไม่ต้องไปรับจ้างคำพองก็เกรงว่าจะขาดรายได้ แต่หลายวันที่ผ่านมาเข้มแผ้วถางป่าได้มากกว่าสามไร่แล้ว
ไพรวัลย์ทำทีเดินมาหาคำพองที่หน้างานเมื่อไม่เห็นคำแก้วมาด้วย
“น้าคำพองครับ”
คำพองหันขวับมามองเมื่อได้ยินเสียงนายจ้าง ปกติต้องเป็นชบาที่เดินมาจดจำนวนมัดปอ แต่วันนี้กลับเป็นไพรวัลย์ “มีอะไรเหรอคะ”
“คำแก้วไม่มาด้วยเหรอครับ”
“ไม่มาจ้ะ ช่วยพ่อถางป่า พรุ่งนี้ถึงจะมาช่วยลอกปอค่ะ”
“อ้อ
