พ่ายรักพ่อเลี้ยงราเมศวร์

ระบาย(1)

พ่อเลี้ยงราเมศวร์ออกจากบ้านมาโดยไร้ซึ่งบอดี้การ์ดข้างกายเหมือนอย่างที่เคยเป็นเพราะปกติแล้วสองคนนั้นจะมาด้วยตลอด ยิ่งสถานที่แบบนี้ยิ่งไม่เคยพลาด หากแต่วันนี้มีภารกิจซึ่งเป็นคำสั่งของเขาเอง เขารู้ดีว่าการออกมาคนเดียวแบบนี้มันอันตรายมากแค่ไหนศัตรูรอบด้าน แต่คนแบบเขาก็ใช่ว่าจะกลัว เขาขับรถกระบะคู่ใจทะยานออกไปยังจุดหมาย ซึ่งวันนี้เขามีนัดกับเพื่อนที่ผับซึ่งที่นั่นไม่ได้มีแค่เพื่อนของเขาที่รออยู่แล้ว แต่ยังมีเด็กเลี้ยงที่เขาเลี้ยงเอาไว้อย่างแนนซี่รอเขาอยู่แล้วด้วย

เมื่อมาถึงผับตอนนี้ก็เป็นเวลา 20:00 น.แนนซี่เดินออกมารับถึงหน้าผับ เธอดีใจมากที่วันนี้พ่อเลี้ยงเรียกใช้งานเธอ เพราะช่วงหลังๆ พ่อเลี้ยงเหมือนจะติดอรอินเสียมากกว่า และผู้หญิงที่ว่าก็คือเด็กเลี้ยงอีกคนของพ่อเลี้ยงราเมศวร์ พ่อเลี้ยงมอบการดูแลเป็นอย่างดีตลอดระยะเวลาที่ผูกปิ่นโตกัน ไม่ว่าเธอหรืออรอินอยากได้อะไรก็จะได้ทั้งนั้น แต่มีข้อแม้อยู่อย่างเดียวคือห้ามทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ เพราะพ่อเลี้ยงไม่ชอบการผูกมัด เส้นตายของการผูกปิ่นโตคือถ้าเมื่อไหร่ที่ไม่รู้จักสถานะตัวเองก็จะถูกพ่อเลี้ยงยุติการเลี้ยงดูอย่างเช่นผู้หญิงที่ผ่านๆ มา

" มาแล้วหรอคะพ่อเลี้ยงแนนซี่คิดถึงจังเลยค่ะ ไม่ได้เจอกันตั้งนานพ่อเลี้ยงดูหล่อขึ้นกว่าเดิมมากๆ เลยค่ะ แถมดูจะแน่นเปรี๊ยะกว่าเดิมเสียอีก "

แนนซี่ยิ้มยั่วพร้อมกับส่งสายตายั่วยวนบ่งบอกถึงความต้องการภายในจิตใจอย่างไม่ปิดบัง ซึ่งข้อนี้พ่อเลี้ยงก็รู้ดี และคืนนี้เธอก็คงไม่พ้นมือเขาเป็นแน่ แต่ตอนนี้เขาอยากไปหาเจ้าเพื่อนตัวดีก่อนอย่างอื่นค่อยว่ากันเพราะเป็นของตายสำหรับเขาอยู่แล้ว

" อืม...ไอ้กันต์อยู่ข้างในใช่ไหม ฉันมีธุระจะคุยกับมันนิดหน่อย...เสร็จแล้วเราค่อยมาต่อกัน "

ประโยคแรกพ่อเลี้ยงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงธรรมดาแต่ประโยคสุดท้ายเขาก้มลงไปแนบชิดกับใบหูของแนนซี่พร้อมกับกระซิบเสียงพร่า นั่นจึงทำให้แนนซี่ใจเต้นแรงเพราะความตื่นเต้น ผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมือเขาก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเขาทั้งหล่อ รวยและเรื่องอย่างว่าก็เด็ดสะระตี่ไม่แพ้ใคร

ราเมศวร์ถอยร่นออกมาจากร่างอวบอัดของแนนซี่ แล้วเดินเข้าไปข้างในก็เจอกับกันต์ที่นั่งฟัดกับสาวรอเขาอยู่ที่โต๊ะแล้ว

" ไอ้หื่น!! "

เสียงทักทายที่พ่อเลี้ยงส่งให้กับเพื่อน จึงทำให้กันต์ได้สติและผละศีรษะออกมาจากอกใหญ่ของเด็กนั่งดริ้งค์ภายในร้าน

" หึ! มาแล้วหรอวะ ขัดจังหวะกูจริงๆ เลย จะมีสักครั้งไหมที่มึงมาตอนที่กูเสร็จแล้ว "

กันต์เอ่ยทักทายเพื่อนพร้อมกับเหน็บแนมออกไปเบาๆ ก็จริงอย่างที่เขาว่าไอ้ราเมศวร์มาทีไรก็มาถูกตอนที่เขากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับเด็กๆ อยู่ร่ำไป

" ก็มึงอยากมาทำบัดสีต่อหน้ากูเอง กูมีเรื่องอยากจะปรึกษาบอกให้เด็กมึงออกไปก่อนดิ๊ "

ราเมศวร์เข้าสู่โหมดจริงจัง นั่นจึงทำให้กันต์กระดิกนิ้วให้เด็กที่อยู่ในอ้อมกอดของตัวเองออกไปก่อน จากนั้นทั้งสองก็นั่งลงตรงข้ามกันพร้อมกับในมือถือแก้วเหล้าแบบเพียวๆ ไว้คนละแก้วแล้วก็ยกดื่มจนหมดรวดเดียว

" อะไรของมึงวะ มาถึงก็ไม่พูดไม่จาจะดื่มอย่างเดียวเลยหรอวะ แล้วเป็นไงเด็กใหม่ที่มึงรับเข้ามาบ้านเด็ดไหมวะ "

กันต์เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของราเมศวร์ก็ว่าได้ เพื่อนตายที่ไม่ว่าสถานการณ์ไหนก็ช่วยได้ตลอด แล้วก็ไม่เคยมีความลับต่อกัน

" เด็ด "

ราเมศวร์พูดพร้อมกับรินเหล้าใส่แก้วแล้วกระดกเข้าปากไปอีกครั้ง

" อ่าว? ถ้าเด็ดแล้วมึงมานั่งซึมเป็นหมาหงอยแบบนี้ทำไมวะ ไม่อยู่กับน้องเค้าล่ะ? "

กันต์ถึงกับงงกับอาการของเพื่อนรัก มีเด็กมาให้กินทั้งทีแทนที่จะดีใจแต่นี่อะไรซึมเป็นส้วมเลย

" เด็ดที่ว่า กูหมายถึงใจเด็ด แม่ง เจ้าหล่อนรักศักดิ์ศรีจนกูไปไม่เป็นเลยว่ะ เสนอให้มาเป็นเด็กเลี้ยงของกูหล่อนก็ไม่ยอม กูอุตส่าห์อยากมอบความสบายให้ แต่มึงรู้ไหมหล่อนอยากทำอะไรเพื่อชดใช้หนี้ "

" อะไรวะ "

" เป็นสาวใช้ เธออยากเป็นสาวใช้จนกว่าจะชดใช้หนี้กูหมด กูละเชื่อเลยทำทั้งชาติก็ไม่มีทางหมดหรอก "

กันต์ยิ้มมุมปากออกมาให้ได้เห็น เรื่องแค่นี้เองปกติแล้วเพื่อนรักของเขาจะไม่ใส่ใจเรื่องผู้หญิงขนาดนี้เลยด้วยซ้ำไป แสดงว่าสาวน้อยคนนี้ต้องมีอะไรพิเศษ

" แล้วไงวะมึงยอมหรอ มึงเป็นเจ้าหนี้ไม่ใช่หรอวะ มึงมีสิทธิ์ในตัวเธอหนิ ทำไมไม่ใช้สิทธิ์ของมึงบังคับเธอเสียล่ะ "

" กูไม่อยากบังคับจิตใจใคร แล้วอีกอย่างเธอก็น่าสงสารมากด้วย แม่เสียไม่ทันไรพ่อเลี้ยงก็สร้างหนี้สินให้มากมาย ไอ้เลวนั่นขายได้แม้กระทั่งลูกสาว ถึงจะเป็นลูกเลี้ยงก็เถอะแต่ก็เลี้ยงดูปูเสื่อกันมาน่าจะมีความผูกพันกันบ้างแต่นี่อะไร "

ยิ่งพูดราเมศวร์ก็ยิ่งโมโห เขาก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่าเป็นอะไรทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเองแต่รู้สึกหงุดหงิดชิบหาย

" หึ! มึงแปลกไปนะราเมศวร์ "

กันต์ที่สังเกตุอาการที่เปลี่ยนไปของเพื่อนสนิท

" แปลกอะไรของมึงกูก็คนเดิม "

รามเมศวร์ยังคงเถียงเพื่อนรักออกไป เขามั่นใจว่าไม่มีทางเปลี่ยนไปเพราะเด็กคนนี้แน่

" ปกติมึงเอาชีวิตส่วนตัวของผู้หญิงคนอื่นมาใส่ใจที่ไหน กูชักอยากจะรู้จักเจ้าหล่อนแล้วสิ "

กันต์พูดออกไปอย่างที่ใจคิดเพราะราเมศวร์ไม่เคยให้ใครไปอยู่ที่บ้าน เด็กเลี้ยงของมันทุกคนมีคอนโดเป็นของตัวเอง จะมีก็แต่ลูกหนี้คนพิเศษคนนี้

ราเมศวร์เมื่อได้ยินว่าเพื่อนอยากรู้จักกับคนของเขาให้มากยิ่งขึ้น ก็ทำให้เขาไม่พอใจขึ้นมาเฉยๆ

" มึงจะอยากมารู้จักเจ้าหล่อนทำไม เธอเป็นลูกหนี้ของกู แล้วที่สำคัญเธอต้องเอาการเรียนมาเป็นอันดับหนึ่ง กูจะไม่มีทางให้มึงได้รู้จักกับเธอจนกว่าเธอจะโตมากพอที่จะตัดสินใจเองได้ "

ราเมศวร์รินเหล้าแบบเพียวๆ แล้วกระดกเข้าปากแบบรัวๆ คำพูดของเพื่อนทำเอาเขาแทบอยากแยกย้ายกับมันซะตั้งแต่ตอนนี้

" เรียน?? ไหนว่าอายุ 18 ปีแล้ว เธอเรียนจบแล้วไม่ใช่หรอต้องเรียนอะไรอีก "

กันต์ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างสงสัย เป็นลูกหนี้ก็ต้องมาทำงานใช้หนี้สิแล้วถ้ายังเรียนอยู่แบบนี้จะใช้หนี้ให้เพื่อนเขาได้อย่างไร และคำตอบที่ได้ก็ทำเอากันต์อึ้งไปพักใหญ่

" กูส่งให้เรียนเอง "