เข้มถอยร่นออกมา พร้อมกับปรับใบหน้าและท่าทางให้เป็นปกติที่สุด ใบหน้าของเขาไร้ซึ่งการแสดงออกใดๆจึงทำให้กิ่งไผ่เลือกที่จะมองไปยังเพื่อนสาวของตัวเองแทน
" ยัยวีณาแกเป็นอะไรหรือเปล่าทำไมดูนิ่งๆ "
วีณาฉายแววของความตกใจออกมาเล็กน้อยแต่นั่นก็เพียงแวบเดียวเท่านั้น
" เปล่า ฉันว่าเราไปกันเถอะ "
เมื่อเพื่อนเลือกที่จะไม่พูดอะไรกิ่งไผ่และทุกคนจึงขึ้นรถไปพร้อมกันบรรยากาศภายในรถที่ดูเงียบผิดปกติ ซึ่งไม่เหมือนวีณาที่เธอรู้จักที่พูดเจื้อยแจ้วตลอดเวลา
" เลี้ยวขวาแล้วก็จอดตรงหน้าซอยนี้เลยค่ะ "
วีณาบอกผู้ชายที่เธอพึ่งมีปากเสียงไปเมื่อสักครู่ เข้มมองดูทางเข้าบ้านของเธอได้แต่สงสัยว่าทำไมไม่ให้เขาไปส่งข้างในแล้วก็เก็บความสงสัยไว้เพียงเท่านั้น หากแต่กิ่งไผ่ได้เอ่ยออกมาเสียก่อน
" อ้าว! ทำไมให้จอดตรงนี้ล่ะวีณา ทำไมไม่ให้พี่เข้มเข้าไปส่งข้างใน มันมืดแล้วนะอันตรายออก "
กิ่งไผ่ได้แต่ถามอย่างสงสัยเพราะซอยที่เข
