“ผมจะดูแลคุณรัญเองครับ จนกว่าเธออยากจะกลับมาที่นี่ ขอตัวนะครับบอส ขอตัวครับคุณพิชฎา” เชนรวบรัดตัดความเมื่อได้รับคำอนุญาตจากนายเหนือหัว เขาทำงานกับแมคโลริคมานานจนรู้ใจเจ้านาย แมคโลริคคงอยากให้เวลารัญตาได้ทำใจ และบอสใหญ่คงไว้ใจลูกน้องคนนี้จึงไม่ได้เอ่ยคัดค้าน แน่นอนว่าตัวเขาเองก็ยินดีเสียด้วย
พิชฎาเข่าอ่อนในนาทีที่รถยนต์ของเชนเคลื่อนผ่านหน้าไป หยดน้ำตายังร่วงพรูพอๆ กับหัวใจที่เจ็บปวดปานจะร่วงหล่นออกจากต้นขั้ว เธอผิดมากหรือที่ไม่พูดความจริง ผิดมากหรือที่อยากเก็บรัญตาเอาไว้คนเดียว และผิดมากหรือไรที่กลายเป็นหญิงชั่วร้ายทำลายความรักของรัญตา
“ฉันไม่ได้ตั้งใจสักนิด แต่ทำไมสวรรค์ถึงทำแบบนี้กับฉัน ทำไมต้องส่งคุณเข้ามาในชีวิตฉัน ทำไม!”
สิ้นเสียงตะคอกถามร่างงามก็ทรุดฮวบลง เดือดร้อนแมคโลริคต้องอุ้มหล่อนเข้าบ้านเพื่อปฐมพยาบาล
รถยนต์คันที่เพิ่งแล่นผ่านมาชะลอเล็กน้อยเมื่อหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างคนขับหัน
